یه چیزی بگم بهت جدا از اشتباهاتت و این که خط قرمزی برای خودت نذاشتی الان دو راه داری یا باهاش ازدواج میکنی و کم کم به راه میاریش که هنر خودته اما همیشه همسرت واقعا همسر نیست چون تو ازش بالاتری یا جواب منفی میدی که حتی اگه در بهترین حالت دست از سرت برداره و جلوی همسر آینده ت رسوات نکنه همیشه آهش پشت زندگیت هست حالا انتخاب کن کدومو ترجیح میدی...
فعلا خانوادت عصبین اونم عصبیه.یکم فرصت بدین جو اروم تر بشه
مطمئن باش رفتار پسره با تو هیییییچ وقت مثل اول نمیشه . بری تو زندگی باهاش کم دعوا و فحش ندارید ولی چون بدون محرمیت رابطه جنسی داشتی برو صادقانه به مادرت بگو که با این فرد رابطه جنسی داشتی و بدون اینکه به کسی بگه ، پدر و برادرت رو راضی کنه . بالاخره اگر بخوای با این پسر بهم بزنی ، چون باکره نیستی ، لازم هستم اعلام نامزدی رسمی و یا عقد و ازدواج داشته باشی تا لا اقل فرد بعدی زندگی ات نسبت به تو بد بین نشه . به مامانت بگو که این راز من و تو باشه . نهایت از پسره طلاق میگیرم . فقط به مامانت بگو به بابات بگه بذاره شما ازدواج کنید ولی با چند تا شرط .
حق طلاق با تو باشه
حضانت فرزندان بعد از طلاق با تو باشه
اجازه تحصیل و اشتغال داشته باشی .
انتخاب مکان زندگی با تو باشه .
و تا زمانی که تو همسرش هستی با زن دیگه ای در رابطه نباشه
و .....
بعد شروط رو بابات به پسره بگه
اگر عاشقت باشه شرط های پدرت رو قبول میکنه
اگر دوست داشته باشه مخفی باشه به پدر و مادر و فامیلش در مورد شروط نگه و شما هم حرفی نزنید
تو هم باهش شرط کن بی ادب نباشه و عاشقانه زندگی کنه
