سلام بانو، این مسله میتونه به علت عدم آموزش مهارت ارتباطی به کودکتون باشه که اصلا هم جای نگرانی نیست به راحتی قابل آموزش و در کل قابل برطرف شدن هست، موضوع دوم نحوه توجه شما و اطرافیان نزدیک به کودکتون هست همه بچه ها در کودکی به روشی نوازشهای مورد نیازشونو از محیط اطراف و به طور خاص والدین دریافت میکنند اگر این الگو برای دختر شما شکل گرفته باشه که وقتی گریه کنی بهت بیشتر توجه میکنن ( وقتی ابراز ناتوانی کنی ، وقتی ابراز ناراحتی کنی و ازین قبیل...) ناخودآگاه به این رفتار ادامه خواهد داد، دقت کنید توجه و نوازش فقط شکل مثبت نیست هر نوع صحبت ، ایما و اشاره و تنبیه هم نوازش و توجه محسوب میشه که بهش میگیم نوازش منفی! در قدم اول زمانیکه اوضاع خوبه و گریه نمیکنه براش وقت بزارید و بهش محبت کنید در هنگام گریه دعواش نکنید؛ اینکه از شما به راحتی جدا نمیشه تا حدی طبیعیه ولی اگه اصلا جدا نشه به عدم اطمینان و امنیتش در رابطه با شما برمیگرده ، با آموزش والدین مسله کودکان به سادگی حل میشه، پس حتما از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید تا در این خصوص بهتون آموزش بدهند.
تجربه شما
اولین نفری باشید که نظر میدهید