2794
logo

کلیـنـیـک
از ما بپرسید

کلینیک

از ما بپرسید
از ما بپرسید

کلینیک

  1.  کلینیک
  2.  پرسش ها
  3.  مشکلات زناشویی و روابط جنسی
  4.  اختلاف و دعوای بین همسر و مادرم

اختلاف و دعوای بین همسر و مادرم

134 بازدید

سلام و وقت بخیر

بعد به دنیا آمدن فرزندم مادرم به مدت یک ماه به منزل ما امدن و پرستاری خودم و بچه را کردن و طی این مدت همسرم با تیکه کنایه های مختلف با ایشون صحبت کردن و یک روز دعوای شدیدی بینشون شد و همسرم رعایت حرمت نکرد و دل مادرم شکست که من تحت شرایطی قرار گرفتم که مجبور شدم اونجا از مادرم حمایت کنم از بعد اون قضیه همسرم تلفنای مادرمو جواب نداد تا الان که بیشتر از ۷ ماه میگذره ،زمانایی هم که اونجاییم خودش حرف نمیزنه بباهاش و پاسخشو کوتاه و مختصر میده تا ایندفعه که باز ما چند روز منزلشون بودیم تو شهر دیگه دم برگشتن و روز آخر سر اینکه مادرم گفته بود با فلانی ارتباط نگیرین دوباره جنگ و آشوب به پا شد و حرفای خیلی بدی رد و بدل شد ،حرفایی که واقعا باز هم توش بی احترامی بود و من باز هم طاقت نیاوردم و گفتم خجالت بکش خودت رو جمع کن و برو اصلا من باهات نمیام البته حین بحث به مادرمم گفتم همونطور که به من ارتباطی نداری تو با کی ارتباطی داری ارتباط ما به دیگرانم به خودمون مربوطه نهایت دوبار که ضرر بهمون زدن قطع ارتباط میکنیم،جزییات موضوع زیاده ولی الان دلم خیلی شکسته و مستاصلم نمیدونم رفتار درست چیه؟میدونم گاهی مادرمم مقصره ولی این همه بی حرمتی همسرم توجیهی نداره مبترسم این غروری که چند ساله سراغش اومده زندگیمونو که با سختی ساختیمشو افتاده رو غلتک اسیر قهر خدا کنه و نابود کنه،ذلم این وسط برای خودم میسوزه که هیچکسو برای درد دل ندارم،اگه شکایتشو به خونواده ش ببرم بعدن ممکنه علیهم استفاده بشه حتی اگه هم اصلا نشه خودم با دستای خودم جلوی اونا مادرمو بی حرمت کردم

همسرمم تو دید همه مرد مذهبی و با اخلاقه و تو یه ارگانی کار میگنه که ازش توقع این مدل رفتارا نمیره

نا امیدم و خسته

دفعه قبل هم از زمان بارداری تا همین یکی دو ماه پیش برای ارتباط با من پا پیش نگذاشت و من از عواقب و اثرات همون دعوا میدونستم که طرف مادرمو گرفتم 

کاش بتونین یه چیزی بگین آرومم کنه

اطلاعات تکمیلی

سن ۳۷ جنسیت زن شغل کارمند شرکت نفت فعلا مرخصی زایمان وضعیت تاهل متاهل
  • ۸ه
    • پاسخ مشاور

    مشاوره خانواده

    سلام. وقت بخیر

    با توجه به توضیحاتی که دادید متوجه شدم در شرایط بسیار دشواری قرار گرفته اید. از یک طرف می خواهید ثبات و آرامش را درارتباط با همسرتان برقرار کنید و از طرفی دیگر برایتان مهم است که حرمت مادرتان حفظ شود. چون هر دوی این افراد نقش مهمی در زندگی شما دارند طبیعی است که تعارض پیش آمده شما را نگران کند و ندانید چه کار باید بکنید.

    یکی از مسائل شایع زوجین پس از به دنیا آمدن فرزند این است که به خاطر تغییراتی که در این زمان به وجود می آید، تعارضاتی ایجاد می شود. حضور شخص سوم که اغلب مادر یکی از زوجین است، اگرچه با هدف کمک و حمایت است، اما چالش هایی را ایجاد می کند. اینکه در این زمان چه کارهایی باید کرد بحثی جداگانه است که اگر مایل بودید می توانید بیشتر درباره آن در پستی که در  صفحه اینستاگرامم در خصوص این موضوع گذاشته ام، مطالعه نمایید. چون مشکل شما بیشتر در خصوص نحوه رفتار فعلی تان بود در اینجا بیشتر به آن می پردازم.

    با توجه به شرح مسئله تان چند نکته را می گویم که امیدوارم برایتان مفید باشد:

    - با آرامش و صبر و‌حوصله با همسرتان صحبت کنید و سعی کنید موضوع را از زاویه دید ایشان درک کنید و متوجه بشوید مشکل اصلی ایشان که منجر به کنایه و بعد بی حرمتی بوده چه بوده. پس اینکه صحبت های ایشان را شنیدید زاویه دید خودتان را مطرح کنید و توضیح دهید که حتی اگرمادرتان اشتباه کرده باشند، ایشان نباید مستقیم مادرتان را مخاطب قرار دهند و دلخوری شان را مطرح کنند، بهتر است به شما بگویند و شما مطرح کنید. همچنین اگر ضرورتی بود که خودشان ایشان را مخاطب قرار دهند باید در چهارچوب ادب و‌ احترام باشد.

    - برای مادرتان توضیح دهید که هر بازخوردی در مورد شما، همسرتان یا زندگی مشترکتان دارند به صورت خصوصی فقط با خودتان مطرح کنند. درست است که ایشان خیر شما را می خواهند و قصد کمک دارند، اما ممکن است دید همسرتان این باشد که ایشان در زندگی مشترکتان دخالت می کنند و دلخور شوند. خیلی قاطع مرزهای ارتباطی را مشخص کنید و از ایشان بخواهید حتی از روی دلسوزی هم همسرتان را مخاطب قرار ندهند

    - توصیه می کنم تا جای ممکن اختلاف پیش آمده را بین خودتان حل کنید و با خانواده ایشان مطرح نکنید. همان طور که خودتان هم به درستی اشاره کردید این کار ممکن است نتایج غیرقابل پیش بینی منفی داشته باشد و شرایط را پیچیده تر کند

    - معمولا تعارضات ارتباطی بر ارتباط زناشویی تأثیر می گذارد. علت این کناره گیری این است که احتمالا ایشان حق را به خودشان می دهند و از شما انتظار دارند گامی جهت حل مشکل بردارید. معمولا در یک رابطه نه شخص مقصر، بلکه که شخصی که پختگی بیشتری دارد جهت حل مشکل پا پیش می گذارد. بنابراین پا پیش گذاشتن شما به معنای مقصر بودن شما نیست و نباید از این موضوع اجتناب کنید.

    - با توجه به مجموعه اتفاقاتی که شرح دادید، چنانچه راهکارهای فوق نتیجه بخش نبود حتما جهت انجام مشاوره خانواده اقدام نمایید. در روند مشاوره شما در محیط و شرایطی امن و آرام دغدغه های خود را مطرح می کنید و این به شما کمک می کند با تبادل نظر با فردی متخصص، تصمیمات درست تری بگیرید


    تجربه شما

    اولین نفری باشید که نظر میدهید
    login captcha