با سلام من پدر و مادر متمولی دارم که برای اونها کار میکنم با اینکه در آمد زیادی دارن وقتی ما پول لازم داشتیم فقط کمک کردن وام بگیریم بطوریکه رییس بانک تعجب کرد الان هم مدتیه واقعا رفتاراشون عجیب شده حس میکنن از من و شوهرم توقع دارن بعد موقع حرف میگن همه اینها مال شماست درحالیکه فقط به برادرم فکر می کنن به ما از این همه در آمد حقوق متوسطی میدن خیلی مغرور و بدبین شدن در ضمن خواهر دیگه من که اونم براشون کار میکنه این مشکلاتو داره ولی چون الان وضع مالیش خوب شده دیگه براش مهم نیست در اصل من و شوهرم توی این خونواده داریم له میشیم چون وضع مالی متوسطی داریم و کسیم به ما کمک نمیکنت
منم مادر وپدرم خیلی پولدارن ولی واسهخرید خونه یدیدن که پول نداریم حاظر نشدن حتی یه یقرونی بهمون کمک کنن
چقدر بده اینجوری،،،،
آخه چرا واقعا نمیتونم درکشون کنم بابام میگه من میتونم بهتون حقوق پنج میلیون هم بدم ولی نمیدم که راحت همه چیو بدست نیارین
خیلی درد بزرگیه که پدر و مادر دلشواسه اولادش نسوز
بعد به برادرتون میدن؟
برادر من پسر مستقل و موفقیه اصلا به اینا احتیاج نداره چون خودش مخترعه ولی اینا همش سنگ اونو به سینه میزنن طوریکه همه فهمیدن این تبعیضو
من مجبورم براشون کار کنم چون تو این اوضاع بیکاری چاره ای ندارم و شوهرم هم حتی بطور پاره وقت واسشون کار میکنه و این اوضاع مارو بدتر کرده
چقدر بد خب اوضاع اقتصادی رو که دارن میبینن 
پدرم حاضر نیست پول به داماد بده میگه خودش باید تلاش کنه
آرام جان خیلی از پدرا و مادرا اینجورین....فک میکنن فقط باید به پسراشون کمک کنن...فک میکنن اگر به دخترشون پول دادن داماد میخوره یه آبم روش....دیگه نمیگن آسایش دخترمونه...متاسفاه خیلی خیلی زیاده تو جامعه به ظاهر روشن فکر ما غصه نخور تو تنها نیستی من پدر و مادرم فرهنگی بودن....یه زندگی متوسط داریم...از چندین سال پیش خونه برای برادرم تو فکرش بودن و کم کم ساختن...جشن عروسی هم براش گرفتن....به عبارتی تامینش کردن الان یه پس انداز کوچیکی دارن...هر کدوم از بچه ها که لازمش بشه بهش میدن هر مقدار خواست و بعد اونا خورد خورد پس میدن مثلا من برا خونه خریدنمون یه ده ملیون و یه 15 ملیون ازشون قرض کردم و کم کم تو 3 سال پس دادم بهشون الان این قانون در مورد داداشم هم صدق میکنه یعنی اگر 2000 تومن هم مامانم براش چیز بخره باید حتما پس بده
اگه در قبال کارتون حقوق معقولی میدن ناراحتی شما بیمورده..... پدر ومادرتون وطیفه ندارن زندگی شما وهمسرتون رو تامین کنن.... تازه از یه زاویه دیگه خیلیم خوبه چون هرچی دارید کم یا زیاد حاصل زحمت شماست ومنتی سرتون نیست
خیلی دلم گرفته بود الان عذاب وجدان دارم که دادم اینارو می نویسم من و شوهرم ظاهرمونو حفظ میکنیم ولی شاید دیگه حتی ازین شهر بریم
ولی من معتقدم پدر و مادر اگر دستشون میرسه وظیفشونه به فرزندشون کمک کنن وقتی که میدونن فرزندشون توی سختیه
نه اونا میگن زندگی شما به نسبت سال ازدواجتون عالیه در واقع زندگی ما بد نیست ولی میتونه خیلی بهتر بشه که اونا دریغ میکنن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
