ازمهج الدعوات نقل شده است با شرح و بسط که مختصرش این است:حضرتامیرالمومنین(ع) فرمودند که هرکه در هر روز یکبار یا در سالی یکبار یا درعمر خود یک مرتبه این دعا را بخواند مراد هر دو جهان او برآید و او را ازهیچ آفریده بیم نباشد، زینهار که به همه کس نیآموزید که به حرام بیازمایندنعوذبالله و از جمله خواص این دعا آن است که خواننده اش پیوسته در نظرخلایق عزیز و مکرم گردد و از تهمت و غیبت و مذلّت ایمن باشد و از منت مردم آسوده شود و از شرّ دشمنان و حسودان و منافقان در امان باشد و کارهای بسته او گشاده گردد و دشمن بر او ظفر نیابد و قرض او ادا شود و محتاج مردم نگردد و در نظر پادشاه عزیز باشد و سِحر ساحران در وی کارگر نشود و ازوسوسه شیطان ایمن باشد و هرکاری که پیش گیرد خدای تعالی او را مدد و نصرت کند و افراد هر خانه که این دعا در آن باشد از خستگی و مرگ مفاجات ایمن باشند و در آن خانه برکت و نعمت بسیار باشد و هرگز برکت از آن خانه بیرون نرود و قحطی در آن خانه راه نیابد و اگر عزیزی در سفر دارد روز دوشنبه وپنجشنبه و جمعه این دعا را بخواند در همان چند روزه آن مسافر به سلامت بازگردد به حرمت این دعا و اگر به سفر رود این دعا را با خود دارد تا جان ومالش محفوظ باشد و دشمن بر وی ظفر نیابد و اگر درویش باشد توانگر شود تابه زیارت کعبه رود و اگر فاسق باشد عابد شود و اگر شارب الخمر باشد خدایتعالی او را توبه نصوح کرامت فرماید و هرکس این دعا را با خود دارد محبوب القلوب و مقبول طبع جمیع مردم گردد و اگر کسی در جنگ با خود دارد البته بردشمن ظفر یابد و منصور گردد و هر که با خود دارد از شر آدم و دیو و درنده و سگ و دیوانه و جمیع موذیان در حفظ و امان الهی باشد و هر کس از روی اخلاص واعتقاد درست بخواند و شک نیاورد به مقصود و مدعای خود برسد