تاریخچه قهوه قهوه ترک به نامهایی چون قهوه یونانی و ارمنستانی هم شناخته میشود و نوشیدن آن در مناطق خاورمیانه، شمال آْفریقا، ارمنستان، سومالی و کشورهای حوزه بالکان رایج است. میگویند روش تهیه این قهوه در دمشق ابداع شد و در زمان امپراتوری عثمانی گسترش یافت. فرهنگ خوردن قهوه در کشورهای حوزه بالکان بسیار رایج است؛ به ویژه خوردن قهوههایی که با روشهای ویژه تولید میشوند. این روزها قهوه ترک هنوز هم به عنوان یک نوشیدنی سنتی در کشورهایی چون یونان، مصر و رستورانهای ترکی در سراسر جهان رواج دارد. در شبه جزیره عربستان هم سنتی خاص برای قهوه وجود دارد. نخستین بار درخت قهوه در 1100 پس از میلاد به این منطقه آورده شد و پس از آن نوشیدن آن در میان اعراب گسترش یافت. در سال 1475 نخستین قهوهخانه در پایتخت امپراتوری بیزانس راهاندازی شد که در آن قهوه ترک سرو میشد. بر اساس روایات، صاحب این قهوهخانه اهل یونان بود. پس از آن یک قهوهخانه در استانبول احداث شد. حدود سال 1600 میلادی بود که قهوه به اروپای مرکزی راه یافت و در سال 1607 در بندر ونیز به دنیای جدید معرفی شد. چندی نگذشت که قهوه به محبوبترین نوشیدنی دنیا تبدیل شد که تا امروز هم این روند ادامه دارد. امروزه در هر سال بیش از 400 میلیارد فنجان قهوه در جهان مصرف میشود و بزرگترین تولیدکننده قهوه در جهان برزیل است. قهوه و قهوه ترک چیست و از کجا آمده است در ترکیه تا سال 1980 به قهوه ترک همان قهوه میگفتند. در این سال بود که قهوههایی که به روشهای اروپایی حاضر میشدند وارد این کشور شدند و از آن زمان به بعد واژه “ترک” پس از قهوه برای نشان دادن قهوه سنتی به کار برده شد. برای درست کردن قهوه ترک به روش سنتی آن، مواد خاصی لازم است. ترکها قهوه را در فنجانهای دستهدار نمینوشیدند. آنها از فنجانهای کوچک بیدسته استفاده میکردند و فنجان را در ظرفی مسی با دسته چوبی قرار میدادند. برای قهوه ترک به یک ظرف کوچک قهوهجوش، اجاق و یک قاشق چایخوری هم نیاز دارید. اجزای تشکیل دهنده قهوه شما هم قهوه، آب سرد و شکر (در صورت علاقه) است. از قاشق برای اندازهگیری قهوه و شکر استفاده میکنند. قاشقهای چایخوری که ترکها از آن استفاده میکنند معمولا یک سانتیمتر طول و نیم سانتیمتر عرض دارند.