سلام......منم یک دختر مجرد هستم و کم و بیش با خواستگارهام سر و کله میزنم ولی الان تحقیقات خیلی سخت شده.......تازه خیلی هم پیش اومده که ازمون درباره ی دخترهای دیگه نظر میپرسن...... مثلا برای خواستگار من میریم تحقیقات.....90 درصد کسایی که ازشون سوال میپرسیم میگن ما نمیدونیم ....نه میگن خوبه و نه میگن بده.....خیلی راحت میگن برین خودتون جای دیگه تحقیق کنین......آخه این جای دیگه کجاست؟؟؟خب از اطرافیان باید سوال کنیم که اونها هم جواب نمیدن.....من از دست اینجور آدمها خیلی کفری میشدم ولی الان میبینم حق داشتن که چیزی نگن......مثلا همین الان دوست عزیزی تاپیک زده که باعث ازدواج دو نفر شده که متاسفانه دختر بدبخت شده....و صاحب تاپیک عذاب وجدان داره...واقعا خدا کمکش کنه..... به خاطر اینجور مشکلات دیگه هیچ کس تو ازدواج نظر نمیده و نه میگن خوبه و نه مین بده.... وقتی میریم تحقیقات چند حالت داره 1-طرف کلا خودش رو میکشه کنار و نه میگه خوبه و نه میگه بد هست......البته من کاملا بهشون حق میدم ولی خب از طرفی راه تحقیقات بسته میشه و آدم حیرون و سرگردون باقی میمونه 2- طرف با اینکه عیب و ایراد های وحشتناک پسر رو میدونه ولی به نظرش گناه میاد که بازگو کنه و باعث ازدواج نکردن پسر بشه و از گناهش میترسه و با سکوت و تعریف نا به جا باعث بدبختی یه دختر میشه.....و یا طرف بدون شناخت شروع به تعریف و تمجید میکنه و به نظرش تو کار ثواب شرکت میکنه...... بازم باعث بدبختی یه دختر میشه 3-طرف از سر حسادت بدگویی میکنه و باعث به هم خوردن ازدواج میشه...... والا الان واسطه ازدواج شدن خیلی سخته و همه حق دارن ولی اگه همه سکوت کنن پس تحقیقات رو از کجا باید بکنیم؟؟؟؟ البته خدا لعنت کنه خانواده هایی رو که قبل عروس آوردن خودشون رو فرشته نشون میدم و بعد از عروس آوردن بدبختش میکنن و باعث سلب اعتماد از افراد جامعه میشن.... به نظرتون چه میشه کرد؟؟؟
تنها غیبتی که گناه نیست همین سوالات تحقیقاته اونایی که به دروغ طرفو خوب جلوه میدن اوووج نامردیه واقعا
منم دقیقا با این مسئله بر به مشکل خوردم
بهارک بنظرم اگه خواستگار غریبه ست هر چی طولش بدی بهتره اما بنظرم بهترین مورد اینه که خواستگار اشنا باشه.
من ک تصمیم گرفتم اگه روزی دختردار شدم، به غریبه ندم. کسی باشه که بشناسمش.فامیل دور. حداقل بدونم اون پسر توی چه خانواده ای بزرگ شده. پدر و مادرش چ جور ادمایی هستن. واقعا ازدواج ریسکه
به نظر من وأسطه ازدواج فقط طرفین رو با هم آشنا میکنه و نه تأیید بعدشم دختر و پسر و میشه با تحقیقات میدانی کمی شناخت نه ١٠٠٪ مثلا از انتظامات دانشگاهشون یا محل کارشون تاخیر و مشکلاتی که تو محل کار داشته باشن حتی چک کردن بیرون رفتن دختر و پسر ( وضع لباس پوشیدن) یکی از بهترین چیزا هم صحبت کردن با دوستای دختر و پسر هستن که مطمعنن خیلی از جهات مختلف به خود شخص نزدیک هستش روحیاتشون
میگ کاش تو هر شهر یه دفتر یا شرکت باشه برا تحقیق در امر ازدواج که مجوز داشته باشن میتونستیم بعد از انتخاب و مراحل اولیه به این شرکتها مراجعه کنیم و اونا قطعا میدونن از کجا و چطور تحقیق کنن
گلبران واقعا کاش همچین جایی وجود داشت.....
ببخشین...کاربریم مشکل دارره ...تاپیک رو گم کردم..خخخخخ
خب آخه من و یا خیلی های دیگه خواستگار غریبه هست و اگه آشنا هم باشه آشنای خیلی دوره...... خب چی کار کنیم..... مثلا
مثلا شاید ظاهرشون خوب و موجه باشه ولی مثلا همسایه ها بدونه که پسره دعوایی هست و یا بداخلاق هست ولی به خاطر اینکه مانع ازدواج نشه و گناه نکرده باشه نمگه که پسره بداخلاق و بددهن هست و بعد ازدواج یه دختر بدبخت میشه....
توی تحقیقات من دیدم میپرسن پسر خوبه یا بده ؟ چطوریه؟ با این سوالای کلی معلومه که جوابهای بدرد نخور گیر میارید. باید برا تحقیقات وقت و انرژی گذاشت. مثلا چند بار پیش همسایه طرف رفت و اونو نرم کرد تا به حرف بیاد. مثلا از مجاز بودن غیبت در اینجور مواقع گفت ، بگید که اگر کسی حقیقتی رو بدونه و نگه بعد باعث بدبختی کسی بشه خدا تاوانش رو ازش میگیره.
من از یک مشاور پرسیدم میگفت تحقیقات زیاد نتیجه ای نداره،فقط رفتو آمد طولانی باعث میشه که طرفتو بشناسی.
بنظر من نمیشه براساس قضاوت بقیه در مورد خواستگار تصمیم گرفت فقط رفت و آمد و معاشرت میتونه کمک کنه که همدیگه رو بهتر بشناسید اونهم قطعا قبل از عقد
المیرا جان خیلیا هستن تو روابط خود اصلیشون رو نشون نمیدن . هفت سال با طرف دوست بوده بعد که رفتن تو زندگی با هم نساختن.
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
