وقتی یک زن مادر می شود، دیگر مال خودش نیست. همه برنامه های زندگی اش بر اساس نیازها و برنامه های بچه، تنظیم می شود. البته هر زن متاهل، حتی پیش از بچه دار شدن هم مال خودش نیست، چون مردها هم یک جورهایی بچه به حساب می آیند و احتیاج به مراقبت های ویژه دارند. به نظر می رسد که فرقی نمی کند مردها 18 ساله باشند یا 45 ساله. همیشه باید حواست بهشان باشد. روان شناس ها و مشاوران خانواده همیشه درباره مردها توصیه هایی به زن ها می کنند که آدم خیال می کند واقعا دارند درباره یک دسته بچه نابالغ حرف می زنند: بهشان توجه کنید، ازشان تعریف کنید، وقتی خسته و عصبی اند برایشان شربت ببرید و سوال نپرسید، بگذارید فکر کنند بهترین هستند، کاری کنید که خیال کنند از آنها بهتر وجود ندارد، به کس دیگری توجه نشان ندهید، برایشان هدیه بخرید و با پختن غذاهای مورد علاقه آنها سورپرایزشان کنید!...
البته هر زن، حتی پیش از بچه دار شدن و حتی پیش از ازدواج هم مال خودش نیست، چون اگر برادر داشته باشد، باید مثل یک مادر از برادرش حمایت و مراقبت کند، حتی اگر از او کوچک تر باشد. برادرها معمولا شیطنت ها و بچگی هایی دارند که باید یک زن مرتب درباره شان به آنها هشدار بدهد: داد نزن، حرص نخور، کمرت را صاف کن، تند نران، یقه ات را مرتب کن، غذایت را بخور و مانند اینها. البته هر زن حتی پیش از بچه دار شدن و حتی پیش از ازدواج و حتی بدون داشتن برادر هم مال خودش نیست، چون به هرحال پدری دارد که بتواند نگران او باشد. رابطه پدر و دختر یکی از عالی ترین انواع رابطه هاست. از لحظه ای که پدر پایش را از خانه بیرون می گذارد، دختر نگران و چشم به راه برگشتن اوست.
با این حساب ها، هیچ خانمی در هیچ شرایطی متعلق به خودش نیست. زن ها همیشه مراقب مردها هستند، چه از روی عواطف رقیق، چه به منظور چوب زدن زاغ سیاه آنها، چه به نیت زدن مخشان برای ازدواج و چه فقط به دلیل زن بودن. زیرا زن بودن، خودش بهترین دلیل برای نگران بودن و مراقب دیگران بودن است. این زن ها هستند که مراقبند غذاها به موقع پخته و خورده شوند، لباس ها به موقع تعویض و شسته شوند، بیماری ها به موقع تشخیص داده شده و درمان شوند، کارها به موقع انجام بگیرند و خلاصه دنیا بر مدار درست و همیشگی اش بچرخد.
اصلا می گویند هر مردی در زندگی اش باید چهار تا زن داشته باشد: مادر، خواهر، همسر و دختر! هرکدام از اینها که نباشند، یک جای شخصیت مرد و یک جای کارش می لنگد. مردها، همیشه مثل بچه ها به زن ها احتیاج دارند، پس زن ها همیشه در حال بچه داری اند!
http://armaghonline.blogfa.com/post/30
البته هر زن، حتی پیش از بچه دار شدن و حتی پیش از ازدواج هم مال خودش نیست، چون اگر برادر داشته باشد، باید مثل یک مادر از برادرش حمایت و مراقبت کند، حتی اگر از او کوچک تر باشد. برادرها معمولا شیطنت ها و بچگی هایی دارند که باید یک زن مرتب درباره شان به آنها هشدار بدهد: داد نزن، حرص نخور، کمرت را صاف کن، تند نران، یقه ات را مرتب کن، غذایت را بخور و مانند اینها. البته هر زن حتی پیش از بچه دار شدن و حتی پیش از ازدواج و حتی بدون داشتن برادر هم مال خودش نیست، چون به هرحال پدری دارد که بتواند نگران او باشد. رابطه پدر و دختر یکی از عالی ترین انواع رابطه هاست. از لحظه ای که پدر پایش را از خانه بیرون می گذارد، دختر نگران و چشم به راه برگشتن اوست.
با این حساب ها، هیچ خانمی در هیچ شرایطی متعلق به خودش نیست. زن ها همیشه مراقب مردها هستند، چه از روی عواطف رقیق، چه به منظور چوب زدن زاغ سیاه آنها، چه به نیت زدن مخشان برای ازدواج و چه فقط به دلیل زن بودن. زیرا زن بودن، خودش بهترین دلیل برای نگران بودن و مراقب دیگران بودن است. این زن ها هستند که مراقبند غذاها به موقع پخته و خورده شوند، لباس ها به موقع تعویض و شسته شوند، بیماری ها به موقع تشخیص داده شده و درمان شوند، کارها به موقع انجام بگیرند و خلاصه دنیا بر مدار درست و همیشگی اش بچرخد.
اصلا می گویند هر مردی در زندگی اش باید چهار تا زن داشته باشد: مادر، خواهر، همسر و دختر! هرکدام از اینها که نباشند، یک جای شخصیت مرد و یک جای کارش می لنگد. مردها، همیشه مثل بچه ها به زن ها احتیاج دارند، پس زن ها همیشه در حال بچه داری اند!
http://armaghonline.blogfa.com/post/30
