مادر بودن

نمی تونم چرا بعد از تاپیک مادران دلشکسته مسیحا جون دلم گرفت . دلم پر غصه شد هم برای مادرم دلم تنگ شد هم برای دخترم . امسال بیشتر از هر سال احساس می کنم که مادرم رو دوست دارم و بهش مدیونم . شاید بخاطر اینکه امسال خودم یه مادرم . امسال دیگه می فهمم دلواپسی مادرانه یعنی چی . امسال دیگه غصه ها و نگرانی های مامانم رو بهتر درک می کنم خدا کنه هممون قدر مادرامونو بدونیم و هیچکدوم کاری نکنیم که مامانامون غصه دار باشند و ازمون دلخور باشند