سلام. احترام گذاشتن یه چیزه و زندگی خودتو کردن یه چیز دیگه است. این دو تا رو قاتی نکن.
اگه از حالا که اولللللللل کاره و هنوز نه به باره و نه به داره بخواید به خیال احترام به حرفش گوش بدید تا آخر باید بگید چشم.
این تجربه است.
من و شوهرم وقتی میخواستیم بریم سفر همه خانواده شوشو گفتن بزارید اول داداش بزرگه با زنش بره.
منم با وجود مخالفت شوشو گفتم باشه.بعد چند ماه که دیدیم خبری نیست و حوصلمون سر رفت ،شوهرم رفت تور مسافرت ثبت نام کرد اگه بدونی چه غوغایی همین داداش بزرگه مظلوم با زنش کردن که چرا به ما احترام نذاشتن. شوهرمم پیغام داد خیلی از خودتون باورتون شده. من اگه به زنم نبود همون 4 ماه پیش رفته بودم سفر و این یکی سفر دوممون بود. همینه که هست. از حالا به بعد هر کار دوست دارم میکنم و به کسی هم ربطی نداره.
البته این فقط یه موردش بودا. همش هم تقصیر خود احمقم بود.وگرنه شوهرم خانوادشو بهتر میشناخت که اهمیتی بهشون نمیداد.
این همه حرف زدم واسه اینه که بدونی استقلال یه مرد توی زندگیش خیلییییییییییییییییییییییییییی مهمه. گاهی از نون شب واجبتره.
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺷﮑﺮﺕ. ﺻﺪﺍﯼ ﻗﻠﺒﺶ ﻫﻢ ﺷﻨﯿﺪﻡ. ﺳﺎﻟﻢ ﺑﯿﺎ ﺑﻐﻠﻢ.