فردا روز روشن دیگریست در خلقت..............

گویند که زمین در تاریکی فرو می رود ، این گفته آنچنان است که گویی زمین هزاران هزار سال است که در روشنایی ست . چه کسی برای ما ترس ایجاد می کند ؟ ترس از نابود شدن " زمین " و " زمینه ای " که در آن زندگی می کنیم ؟ ترس ازبه پایان رسیدن انسان ؟ ترس از به پایان رسیدن جهان ؟ مهم نیست که چند هزار سال است که یک چنین روزی را پیش بینی کرده اند ... ما هر لحظه در حال نابود شدن و ساخته شدنیم . اطلاعاتی مبنی بر نابود شدن زمین و جریان زیستن ، تنها برای ایجاد ترس و تکرار ترس از مواجه شدن با فرداست . فردایی که قطعا نگاهمان اینگونه نخواهد بود ؛ سرد و سخت و سنگ و بی روح . فردایی که همچون بهار بشریت می باشد پس از زمستانی طولانی . فردا ، شکوفایی انسان با همه توانایی هایش آغاز می گردد . اطلاعات نابودی انسان مساوی ست با بی سرانجامی سرنوشت انسان در خلقت . فردا چشمانمان باز می شود به آنچه که در خلقت پیش بینی شده بود و توانایی های آدم و آدمی به شکل بسیار عریان ، رخ خواهد نمود. فردا ، روز روشن دیگریست در خلقت ... زنده باشید