باردارم به جز مامانم از کسی محبت ندیدم

باز مادرت محبت میکنه من که مادرم هفته به هفته زنگ هم نمیزنه من هفته ای یه بار میرم همش هم می گه چرا زنگ نمیزنین انگارمن باید زنگ بزنم

متاسفانه ادم ها خودخواه شدن ،..و چون درک شون پایینه ،و یا خودشون تا بحال باردار نبودن .

رعایت یک خانوم باردار رو نمی کنن ،..من م تووی دوران بارداری م خییلی ناراحت شدم ،..

از بعضی برخورد ای اطرافیان م ،

البته حق داری ادم تو بارداری بیشتر توقع داره ازبقیه

باز خوبه مامانت به فکرته 

این روزها میگذره ایشاالله نس نیت صحیح وسالم بیاد بغلت 

عزیزم میدونم چقدر سخته.اما چاره ای دیگه ایی نداری.اگه ازمامانت کمک بخوایی اون بنده خدا بیاد

.تو دیگه بعد به دنیا اومدن بچه ات کنترل اوضاع برات سخت تر میشه سعی کن خودتو به کارهات عادت بدی .بعد که کسی کمک حالت نبود.حداقل اوضاع برات غیر قابل تحمل نباشه 

به من که هیچ کی سرنمیزنه پله هم زیاده زیاد نمیتونم رفت امد کنم خواهر که ندارم شوهرو پسرم هستن هرچندروز یه بار میرم یه دوری میزنم باشوهرم و پسرم با ماشین 

من هم از این جور مشکلا خیلی گلگی میکردم بالاخره شوهرم ی حرفی زد ک کامل قانع شدم و راحت

گفت الکی ک نمیگن بهشت زیر پای مادرانه ب خاطر همین چیزاس دیگه .

الیته کلی کمک میکنه دیروز ی خونه تکونی اساسی کرد .

من ک الان 7ماهه ام کلا 3بار رفتم خونه مامانم😐خداخیری مادرشوهرمو بده حج نصیبش بشه

منم مثل توام با این تفاوت که مامانمم کمکم نیست فقط یه زنگ میزنه

مادرشوهرم عید اومد دیگه نیومد

باردرای دوم کلا سخته. بخاطر اینکه باید به بچه اولت برسی . فرقی هم نمیکنه اطرافیان چقدر مهربون باشن به هر حال مجبوری حواست به بچه ات باشه. غصه نخور و سعی کن قوی باشی و ازین دوران لذت ببری. 

عزیزم سخته ولی سعی کن از کسی توقع نداشته باشی اینجوری برا خودت بهتره...خدا بچهات برات نگه داره..سعب کن از همسر کمک بگیری

دوبارم اوایل بارداریم خونم اوضاعش فجیح شده بود ک ابجی کوچیکم اومد و کلشو مرتب کرد....گف یک هفته قبل از زایمانتم میام خونه تکونی برات...18سالشه

من بارداری اولم کلا روی دست مامانم بودم دومی حالم خوب بود تا لحظه آخر توی جاده بودم رفت و آمد داشتم 

خانواده شوهرمم که خدا خیرشان بده از هفت دولت ازادن حتی نیومدن نوشون رو ببین دیگه چه بخواد به من رسیدگی کنن