امروز متوجه شدم خیلی تنهام نگید با دوستات باش که همه رو حذف کردم از زندگیم چون یا سمی بودن یا دو رو ..
حتی کسیو ندارم باهاش برم کافه یا بیرون اینا که هیچ
هرکی میبینتم میگه چقد خوشگلی و خانومی ولی تا حالا یبارم رابطه عاشقونه رو شروع نکردم دوس دارم مثه بقیه رابطه هدفدار و عاشقانه ای داشته باشم یکی که اگه بهش فکر کردم لبخند روی لبم بشینه ولی نمیدونم چرا هرکاری میکنمم همه میگن مشخصه تو رابطه ای چون کار به کار کسی ندارم رو نمیدم به هیچ پسری..یا همش سرم تو گوشیه ولی بخدا حتی چتم نمیکنم خسته شدم از این وضعیت
