داره میشه ۲۸ سالم مجردم تو خانواده ای هستم که اکر برم تن فروشی کنم بهتر میدونن تا مجرد بمونم
خواستگار سنتی تا دلتون بخواد دارم همه هم من و خواستن ولی هیچ کدوم مناسب نیستن ،تا حالا دوست پسر نداشتم من حتی دوست دختر هم نداشتم
نمیدونم چرا اینجوریه شاید بگید داره دروغ میگه ولی به خدا هم ظاهر خوبی دارم هم مهربون و ساده ام هم مظلومم
از یک نفر خوشم اومد گفتم بزار خودم بگم بهش بهتر از اینکه مجرد بمونم گفتم ولی خودش و زد به یه راهه دیگه
الان خواستگار دارم ولی غم عالم تو دلمه ندید میدونم مورد مناسبی نیست
دلمم نمیخواد آویزون اون پسره بشم
چرا
چرا سنتی ها بدردت نمی خورن؟
به خدا دسته خودم نیست ببین من فقط دوبار تو زندگیم از غذا خوردن افتادم از شدت فشار عصبی اونم وقتی بود که به دو تا از خواستگارام جواب مثبت دادم بعد خودمم بهمش زدم چون اصلا نتونستم دوستشون داشته باشم ظاهر بی نهایت برام مهمه
خب اینجوری زندگی رو خیلی به خودت سخت می گیری، بخاطر استایل آدم موقعیت های خوبش رو از دست نمی ده، چون میشه تغییرش داد یه دست لباس هست دیگه، اما من خودم دیدم طرف زیاد تو اجتماع نگشته یا براش مهم نبوده مدل لباس پوشیدنش ولی بعد ازدواج همسرش لباس براش انتخاب میکنه و استایلش رو درست میکنه
