زندگی با نظامی یکم تحمل و صبر میخاد چون بعضیا کارشون جوری که هرچند سال باید برن یه شهر و استان خدمت و گاهی وقتا نیستن اگر که رده بالا باشه یکم هیجان و خطر هم داره
درضمن اینکه میگی هنوز فرد قبلی رو از سرت ننداختی با قضیه کنار بیا و با خودت یک دل شو اگر میدونی قصد جلو اومدن داره بهش بگو تصمیم بگیر ه.اگر که ترک کرد توام کنار بیا و به زندگیت نظم بده حالا این شخص نشد شخص دیگه .اشتباه منو نکن پای آدم اشتباه زندگیتو هدر نده
اگر بخاطر حرف مادرت میخای قبول کنی اشتباه نکن درضمن بذار بگن ترشیدی مگه خرج تورو اطرافیان میدن که اینجوری میگن اگرم مشکل خانواده است سعی کن کار پیدا کنی مشغول بشی و خرج خودتو تامین کنی تا زمان ازدواج برسه
من خودم سی و یک سالمه و مجردم .من هنوز نتونستم اون شخص رو فراموش کنم و کنار بیام ولی ازدواج هم موقعیت خوبی نداشتم واسه همین مشغول شدم که حرف بقیه رو سرم نباشه کسی هم چیزی بگه میشورم میذارمش افتاب خشک بشه