در مورد تاپیکِ بردن میوه‌ی نوبرونه به مدرسه...
بعداً می خوام مفصل بنویسم. چون این قصه سر دراز داره و جا برای تحلیل ...
اما کامنت ها و نحوه ی جهت گیری های بعضی ها در این تاپیک خیلی خیلی از انسانیت به دوره.
خشم و نفرت از کلام بعضی ها می باره
و خیلی ها بلد نیستن حتتتی دیدگاه مخالف دیگران رو از روش بخونن. یعنی تاب آوری صفرِ مطلق !!
بعضی از توهین ها و تحقیر هایی که در این تاپیک کاربر ها به هم کردن واقعا ترسناکه ... ما هر لحظه داریم یکی رو زیر دست و پامون له می کنیم و همه‌ش تبدیل میشه به ناهنجاری برای اجتماعی که خودمون درش زندگی می کنیم و بچه هامون رو روانه‌ش می کنیم.
تاب آوری پایین، عکس‌العمل آنی و خشونت و تحقیر نتیجه‌‌ش میشه آمار بالای قتل و نزاع خیابانی و این جمله که «یک لحظه کنترل خودم رو از دست دادم» و فاجعه به بار اومد.
هیچ‌کس با توهین و تحقیر شخصیت دیگران آروم نگرفته که هیچ، بلکه خلأ های روانی‌ش بیشتر و عمیق‌تر شده.
توروخدا یه کم مهربون تر ! آروم تر !
