نابودم کردن باعث شدن خیلی کارا بکنم من و فرستادن مدرسه و رشته تحصیلی که بهش علاقه نداشتم با استرس درس خوندم رفتم دانشگاه نذاشتن یه ذره نفس بکشم همش دنبالم بودن نذاشتن جوونی کنم انقدر زدن تو سرم زدن تو سرم اعتماد به نفسم صفر شده عاشق شدم از بس بد اخلاق بودن ترسیدم بگم هرشب میشستم گریه میکردم اومدم مشکلات زندگیمو گفتم انقدر زدم تو سرم انقدر احساساتمو سرکوب کردم نذاشتن یکبار بشینم جلوشون های های گریه کنم مجبورم تو اتاق خودم و بزنم الان دست چپم داره میلرزه
عزیزم 90 درصد پدر و مادرا همینن
آروم باش گلم
مشاوره برو و خودتو درمان کن
عزیزمممم
کاش مادر منم سر من سقط میکرد
اول از همه باید خودت رو سرزنش کنی که اینقدر در برابر خواسته هات آرزوهات و آزادی کوتاه اومدی
تو فقط یکبار فرصت زندگی کردن داری
همین حالا هم دیر نیست
درسته پدر و مادرند احترام شون واجبه ولی حدی داره
با مشاور صبحت کن قطعا بفهمه با مامان و بابات صحبت میکنه
منم همینطور بودم به شدت محدود بودم
همه چی رو بابام تعیین می کرد
یه روز دیگه فوران کردم اینقدر گفتن اهمیت ندادن اینقدر دعوام کردن گوشیم رو گرفتن اهمیت ندادم کار خودمو کردم که الان به جایی رسیدم که فقط بهشون اطلاع میدم دیگه اجازه نمی گیرم. نه دوست پسر دارم نه می خوام کار خلافی بکنم. منم فقط آزادی می خواستم
هر چند اینقدر جنگیدم که خسته ام و افسردگی شدید دارم ولی می ارزید الان داداشم راحته راه رو حداقل برای اون باز کردم
بازم آزاد نیستم و محدودیت هایی دارم ولی عقایدم پوششم بیرون رفتنم رو خودم تعیین می کنم
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
13 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
