منم این شرایط داشتم ولی این طرز فکر مال پونزده سالگیم بود ، میگفتم حاضرم با اونی که عاشقشم زندگی کنم حتی اگه هیچی نداشته باشه . ولی فقط عشق مهم نیست ذات هم مهمه ، این حرفایی که میگن گذشته اش برام مهم نیست هم چرته گذاشته ادمای حال میسازه
با یکی دوماه ب اصرار خودش بودم میتونم بگم بدترین روزای عمرمو کنارش میگذروندم اصلا علاقه ای بهش نداشتم زمانیکه ابراز احساسات میکرد حالمو بهم میزد متنفر بودم از خودمو خودش ک خداروشکر تموم شد اون روزا،ولی بعدش با کسی ک دوسش دارم۳سال بودم و بهترین روزای عمرمه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
داغ ترین های تاپیک های امروز
