خب در این حد باشه که عالیه من از استراحت مطلق فراری ام
به نظرم صد تا درد زایمان رو بذاری روی هم به اندازه چند روز استراحت مطلق نیست
من سر بچه اول شکنجه روانی شدم با استراحت مطلق انگار هر روزم جهنم بود که مجبورم دراز کش باشم
من رو از اوج فعالیت و کار و تلاش انداختن توی تخت خواب نمیخوام افسردگی افتضاحی که بعدش گرفتم هیچ جوره برگرده خدا کنه دکتر به من نگه استراحت مطلق چون اگر بگه واقعا نمی‌دونم چطوری قراره بهم بگذره
ممنون عزیزم اگر پیش بیاد سعی خودمو میکنم مثل اولی ضعیف نباشم و کنار بیام نذارم دوباره افسرده بشم ولی صادقانه بگم در حال حاضر فوبیای استراحت مطلق دارم
اولی پسره دومی هنوز جنسیتش معلوم نیست بند ناف از بین پاش رد شده بود توی ان تی نتونست تشخیص بده
انشاله مطلق نیستی،استرس سم برات دومی شایددخمله دوتاشون روتیپ میزنی میبری بیرون انموقع یادت میره غمت
نگرانی نداشته باش مطمنن مادرقوی وبفکری هستی که نمیخوای درازکش بیخیال بچه ات یاهمسرت باشی ولی یه موقع هایی مجبوریم وبایدمدتی باسختی بگذره که الههی سختی نبینی ونسبی باشه توالان پرتجربه ای ازقبلت پس راحترمیگذره،الهی سالم بغلت بیاداستراحتتم مطلق نباشه🤲
الان که گذشته ودوتوبچه دارم ولی اونموقع خیلی استرس داشتم الان یادن میاغته خنده م میگیره خدا خودش بهترین تصمیم و میگیره
برای منم دکتر نفهمید یکی از دوستام ماماست بهم گفت فعالیتت زیاده یه سونو برو سرویکست رو چک کن گفتم نرماله ها گفت نه برو به دکترم گفتم گفت وسواس داری حتی گفت من به پروسیجر های اضافه توی بارداری معتقد نیستم و اگر من دکترم برات سونو نمینویسم
اگر خودم آزاد سونو نمی‌رفتم بعید نبود برای منم همین پیش بیاد متاسفانه کوتاهی سرویکس انگار زیاد شده پزشکا باید توجه ویژه تری کنن ولی نمیکنن
