تاحالا مرگ عزیزتو دیدی

خواهش میکنم عزیزمی ❤️

شما چطور دانشجو روانشناس هستید

در اینده مریضا واقعا چقدر بد شانسن بیات

دیگه این کارهایی که میگی بخاطر وابسته بودنتع بخاطر اینه که خودتو اول دوست نداشتی

درضمن خودمم شکست عشقی خوردم پس فاز نگیر

دوما اول برو خودتو درمان کن بعد بیا روانشناس شو

دقیقا 

هنوز خیلی چیزها رو تجربه نکرده

ما هم شکست عشقی خوردیم طوری که شب و روز اشک ریختیم و فکر کردیم دنیا به آ خر رسیده ولی الان هیچ اهمیت نداره

درد شکست عشقی خوردن کجا و عزیز از دست دادن کجا 

دنیا در هر صورت هنوز به پایان نرسیده

خیلی سخته خواهرم مریض شد نه ماه درد کشید منم 5عذاب کشیدم الان ده ساله فوت کرده 

مادربزرگم و داییم رو ...خیلی تجربه بدی بود هنوزم شبهای زیادی عکسشونو بغل میکنم و گریه میکنم...باید زمان بدی و سوگواری کنی تا بگذره 

من خودم شب و روز کارم گریه شده بود..

البته طرف حسمو نمیدونست

الانم دوسش دارم ولی فعلا حال روحی مناسبی ندارم و حوصله این چیزا رو ندارم

واااای چه بدبختی اییی 

مادرت خوبه الان ؟

برو روانشناس 

غیر طبیعیه

اگه امضام بخونی میفهمی زدم دانشجو جهت اطلاعت همه کسایی ک بخوان تو بخش درمانگری کار کنه باید از حداقل یکسال قبل زیر نظر روانشناس باشه در صورتی اجازه کار بهش میدن ک اون روانشناس بهش قطعیت سلامت کامل روان بده و منم الان تو پروسه درمانم و البته بخاطر تجربم قطعا مریضام خیلی بهتر از روانشناسای ک هیچ مشکلی ندارن درک میکنم جهت اطلاعت اون شکست عشقی مال نوجونیم بود ۱۴ سالگی و رفتار خانوادم بشدت سمی بود تو باید خداتو شکر کنی اتفاقات مضخرفی ک واسه من افتاد واست نیفته تاپیکام بخون... بیماران افسردگی خشن نیستن اینو بدون خیلیاشون دارن تو خانواده و جامعه زندگی میکنن ولی هیچکس خبر نداره چون همه چیز داخل خودشون میرزن خانواده من حتی خبر ندارن از حال من کل اقوامم فکر میکنن نرمال تر و راضی تر از من تو زندگی ندیدن ولی خبر از دلم ندارن

عزیزم زندگی هنوز ادامه داره 

امیدوارم اونقدر اتفاق های خوب برات بیافته که این ماجرا رو همچین بشوره و ببره که اصلا یادت نیاد 

و بزودی زود حال دلت خوب خوب بشه 

بله عزیزم از اون ماجرا ۲۵ سال میگذره مامانم به زور قرص های خواب آور بهتر شد

بابام میومد میدید مامانم غش کرده منم بچه بودم ۳ یا ۴ سالم بود

مادرم💔💔

همه ی زندگیم بود

امیدم، نفسم، زندگیم، پشت گرمیم، سنگ صبورم

با رفتنش زندگیم نابود شد

یکسال اول فقط گریه بودم

تا یکسال نمیتونستم برم توی اتاقش

بعد از چند ماه یه فیلم خونوادگی داشتیم که مادرم هم توش بود، وقتی گذاشتم ببینم اینقدر خودمو زدم و گریه کردم ک از حال رفتم

از اونوقت دیگه فیلمی ازش ندیدم

الان نزدیک ۶ سال از رفتنش میگذره، دیگه غمش یه گوشه ی دلم جاخوش کرده

با وجود غمش دارم زندگی میکنم،اما همیشه قلبم شکسته و خنده هام درد میکنه

من به تو میگم غیر طبیعیه رفتارات تو من میگی؟ نگران نباش هستم و چون دارم درمان میشم از افسردگی فاصله گرفتم

ممنونم❤️

خدارحمتشون کنه