از ارتباط داشتن و اجتماعی بودن خوشم نمیاد
یعنی دوست ندارم کسی رو تحت عنوان دوست داشته باشم که هر روز باهاش صحبت کنم مثلا با هم درد و دل کنیم اصلا از این چیزا خوشم نمیاد
مثلا دوست دارم محدوده ی ارتباطاتم حول خانواده و بیشتر فامیل باشه
بیشتر اوقات دوست دارم تو اتاقم تنها باشم موسیقی گوش کنم یا بیشتر کتاب بخونم
دوست ندارم دیگران در مورد زندگی خصوصیم چیزی بدونن
بیشتر حرفام رو با خودم و مغزم میزنم (اورتینک کردن رو خیلی دوست دارم)
از کلمه های قربونت برم فدات بشم و اینا خوشم نمیاد حس میکنم بیشتر کسایی که این کلمات رو به کار می‌برن از ته دلشون نمیگن و من حس خوبی به این کلمات ندارم
راستی از بوس هم به شدت متنفرم
کسی رو دیدین مثل من باشه؟
