خیلی دوس دارم خونه مجردی داشته باشم .راحت شیک و آزاد .
تو شهری پدر مادرم هستن ضایع اس جدا زندگی کنم ؟؟؟
گزینه یک :
:میگم ب خاطر دل خودم سخت بگیرم تو هزینه هام خونه جدا داشته باشم؟؟
گزینه ۲:پولامو بدم سفر برم خونه جدا نکنم .
تو خونه بابام شلوغه مهمون زیاد میره میاد فضا سنتیه دیگه .
من دوس دارم راحت و ساکت و ...باشم.
من دانشجو بودم خونه مجردی داشتم چون خوابگاه بهم نرسید. خیلی خوب بود
پول داری خونه بخری بخر خوبه، اما زندگی مجردی فقط تا یه مدتش خوبه بعد از تنهایی دل زده میشی
ترجیح میدادم خونه بابام بمونم اگه با خود خانوادم مشکل نداشتم
تنهایی نمیترسی ت خونه بخوابی
اگه پولت میرسه خوبه چون باید وسیله خونه بخری یخچال تی وی گاز ماشین لباسشویی سشوار اتو...
بعدشم خرجای دیگه خونه گوشت و مرغ و... قبض اب برق گاز تلفن پول شارژ ساختمون..
میتونی اگه خونه پدرت بزرگه یک‌سویت برا خودت درست کنی، که هم کنار خانواده ت باشی، هم سویت شخصی، اگه تعداد اتاقا زیاده ، دوتا اتاق رو یکی کن ، یک سرویس بهداشتی،یک یخچال بزار برا خودت ،
که مهمونم اومد کسی مزاحت نشه
تنهایی زندگی کردن دلگیره خب
یا با پارتنر زندگی کن یا با پدرمادر
البته نظر منه
اگه خانوادت مهربونن خوبن ، تو جمع بودن بهتر از تنهاییه ، اگه اذیتی و پول داری ، حتمااا برو و عمرتو حروم نکن ، برو ولی سالم زندگی کن ...
به نظر من فارغ از جنسیت اینکه یک نفر با وجود امکان همزیستی از خانواده‌ش به فکر جدا شدن و دوری کردن ازشون باشه علامتی از یک بیماری اخلاقی خانوادگی یا شخصی داره.
یک خانواده صمیمی و همسو مغناطیس داره و اعضای خانواده به محض اینکه ضزورت دور شدن از خانواده رفع میشه خودشون رو به کانون خانواده می‌رسونن!
اینم در نظر بگیر ک رفیقات ممکنه پلاس شن پیشت تا تقی ب توقی میخوره و قهر میکنن با خانوادشون
