واقعا روانیه خواهرم
من خیلی بهش خوبی میکنم خیلی کمکش کردم سر بارداریش ۹ماه میرفتم خونش ازش پرستاری میکردم واسش غذا میزاشتم خونه رو تمیز میکردم یکسره سرپا بودم خونش چون خودش نمیتونست تکون بخوره دوران کرونا بود کلاسای دانشگاه مجازی بود شرکت نمیکردم واسش ناهار میزاشتم ظرف میشستم شوهرش صبحانشو میخورد ماهیتابه تخم مرغشم خیس نمیکرد من با سیم به زور میشستم منی که تنبلیم میومد کارای خودمو کنم من ساعت ۱۱ونیم میرفتم واسش کار میکردم یه دفعه یکی از فامیلای شوهرش یا حتی فامیلای خودمون نگاش نکرد بیشتر از مامانم من حواسم بهش بود (بی انصاف نیستم اونم خواهر خوبی بود واسم ولی خوبی ک من کردم در قبال اون چیزی نیست وظیفشه
