رقیه شرعی :درمان سحر و جادو و طلسم

سحر عملی شیطانی است‌که جادوگران با ذبح حیوان برای جن‌ها و یا به جای الله آن‌ها را صدا زدن و یا ترک نماز، یا خوردن چیزهای نجس خود را به جن‌ها و شیاطین نزدیک می‌کنند تا متقابلا شیاطین و جن‌های کافر به خدمت فرد جادوگر درآیند و به هرکس که جادوگر خواهد مسلط می‌شوند و را می‌کشند، کافر افراد را به تعویق می‌اندازند و مرد را می‌بندند که نمی‌توانند با همسر همبستری کند. زن و مرد را از یکدیگر رویگردان می‌کنند و مانند: این‌ها لذا ساحر کافر و مشرک است، چرا که با این اعمال کفری خود به غیر الله تقرب جسته است.سحر و جادو در لغت عبارت است از چیزی که سبب و علت آن پوشیده و پنهان باشد. و در اصطلاح: سحر به افسون گفته می شود، و نوعی از آن در بدن و دلها تأثیر می گذارد و فرد را مریض می کند، و نوعی از سحر زن و مرد را از همدیگر جدا می کند؛ 

الله تعالی می فرماید: «فَیَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا یُفَرِّقُونَ بِهِ بَیْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُمْ بِضَارِّینَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ» [البقره -102]«از ایشان چیزهائی آموختند که با آن میان مرد و همسرش جدائی می افکندند و حال آنکه با چنین جادی خویش نمی توانند به کسی زیان برسانند مگر اینکه با اجازه و خواست خدا باشدجادوی هیچ جادوگری تاثیر نمی‌کند، مگر این که از شیاطین استفاده نموده و به خداوند عزوجل شرک و کفر کند، و هنگامی که به خدا شرک و کفر ورزید، شیاطین جهت آسیب‌رساندن به انسان‌ها با او همکاری می‌کنند. بنابراین، هر جادوگری مشرک و یا کافر است و جادو و شرک و کفر به یکدیگر نزدیک و مرتبط هستند و در مقابل همان شرک و کفری که کرده است با او همکاری می‌کنند، تا بتوانند به انسان‌ها آسیب برسانند. 

جادو به عنوان یک بیماری از قدیم در بین امت وجود داشت و خداوند داستان جادوگران قوم فرعون را در قرآن بیان فرموده است، و چون جادو در زمان فرعون شهرت زیاد یافته بود، و بیشتر مورد استفاده قرار می‌گرفت، زمانی که حضرت موسی علیه السلام رسالتش را اعلان نمود او را جادوگر نامیدند. و این نامگذاری یا به خاطر فریب‌دادن مردم بود و شاید عقیده‌شان همین بود و فکر می‌کردند، هرکس مانند خودشان کارهای خارق العاده نشان دهد جادوگر است به این خاطر فرعون و پیروانش معجزات حضرت موسی را جادو می‌پنداشتند، جادوگران را جمع کرد تا با حضرت موسی مقابله کنند. 

قرآن مجید می‌فرماید: « قَالَ الْمَلأُ مِن قَوْمِ فِرْعَوْنَ إِنَّ هَذَا لَسَاحِرٌ عَلِیمٌ * یُرِیدُ أَن یُخْرِجَکُم مِّنْ أَرْضِکُمْ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ»[الأعراف: 109 – 110]. 

عده‌ای از قوم فرعون گفتند: واقعاً این (موسی) جادوگر ماهری است! او می‌خواهد شما را از سرزمین‌تان (مصر) بیرون کند، چه می‌اندیشید و چه نظر می‌دهید (باید با او چه کرد؟) فرعون با قومش مشوره کرد و قوم در پاسخ به او گفتند: « قَالُوا أَرْجِهِ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِی الْمَدَائِنِ حَاشِرِینَ 

یَأْتُوکَ بِکُلِّ سَحَّارٍ عَلِیمٍ»[الشعراء: 36 - 37]. 

موسی و برادرش (هارون) را مهلت بده و به تمام شهرها مأمورانی را بسیج کن، تا همه جادوگران ماهر و زبردست را پیش تو بیاورند. 

فرعون به مشوره قومش عمل کرده و جادوگران را جمع نمود، هنگامی که جادوگران با موسی روبرو شدند به آن حضرت گفتند: کدامیک از ما اول کار را آغاز کنیم، موسی فرمود: شما شروع کنید، آنها طناب‌ها و عصاهایی را که آورده بودند، انداختند (و همه به شکل مار درآمد) که همه مردم را به وحشت انداخت. قرآن می‌فرماید: 

« وَجَاءوا بِسِحْرٍ عَظِیمٍ» [الأعراف: 116]. «جادوئی بزرگ از خود نشان دادند». 

خداوند به موسی دستور داد تا عصایش را بیاندازد. حضرت موسی عصایش را انداخت تا تمام جادوهای جادوگران را بلعید. در این هنگام جادوگران که نسبت به سحر شناخت کامل داشتند، دانستند که این معجزه حضرت موسی سحر نیست و همگی به نفع حضرت موسی (به رسالتش) شهادت دادند که این از جانب خداست و همه ایمان آورده و برای پروردگارشان به سجده افتاده و توبه نمودند. 

در این هنگام بود که فرعون از کوره در رفت و عصبانی شد و به تهدید پرداخت، زیرا دلائلش نقش بر آب و کارش پایان یافت. خداوند داستان شکست و وا خوردگی و هلاکت فرعون و پیروزی حضرت موسی و برادرش و مومنین را در قرآن چنین بیان می‌فرماید:« فَلَمَّا أَلْقَواْ قَالَ مُوسَی مَا جِئْتُم بِهِ السِّحْرُ إِنَّ اللّهَ سَیُبْطِلُهُ إِنَّ اللّهَ لاَ یُصْلِحُ عَمَلَ الْمُفْسِدِینَ* وَیُحِقُّ اللّهُ الْحَقَّ بِکَلِمَاتِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُجْرِمُونَL [یونس: 81 – 82]. 

هنگامی که ریسمان‌ها و عصاهای خود را انداختند) موسی گفت: آنچه ارائه دادید، واقعاً جادو است، قطعاً خداوند آن را پوچ و نابود خواهد کرد و (جای شگفت نیست، زیرا) خداوند کار تباهکاران را (بقاء و دوام نمی‌بخشد و) شایسته و مفید نمی‌گرداند. خداوند با سخنان خود (که بر انبیاء نازل می‌کند) حق را پایدار و ماندگار می‌گرداند، هرچند که گنهکاران و بزهکاران نپسندند. 

طبق قانون نظم عالم در هر زمان و مکانی باطل در مقابل حق شکست می‌خورد، پیروزی جادوگران در مقابل معجزات حضرت موسی علیه السلام امکان‌پذیر نبود، زیرا معجزات پیامبران از جانب خداست و جادوی جادوگران جز تردستی و فریب چیزی دیگر نیست. 

قرآن می‌فرماید: « إِنَّمَا صَنَعُوا کَیْدُ سَاحِرٍ وَلَا یُفْلِحُ السَّاحِرُ حَیْثُ أَتَی»[طه: 69]. 

کارهایی که جادوگران کرده اند، نیرنگ و جادو است و جادوگر هرکجا برود پیروز نخواهد شد.