که برای یه سری از اهدافتون مسخره بشید؟
یا بهتون بگن بلند پروازی؟
می‌دونم بعضی از افراد در کشور ما موفقیت رو تا یه حد خاصی میبینن مخصوصا افرادی که خودشون موفقیت خاصی در زندگی ندارن.
و نباید به حرفاشون گوش کرد.
ولی واقعا حرفاشون ازار دهندست؛ شما تجربه شو داشتید؟
تقصیر دیگران نیست که مسخره میکنن تقصیر ماس که اهدافمون رو بهشون میگیم
خیلی خیلی زیاد
اره و اتفاقا همونا باید بشن پله های موفقیتت و بشینن اون بالاها نگات کنن اینارو بهشون میگن حسود به اینا انگیزه ام میگن که وقتی رسیدی بزنی تو دهنشون
قبلنا در یک این بودم یه آدمایی رو متقاعد کنم
ولی با دیدگاه الآنم یه مدرک لیسانس از دانشگاه بدرد نخور دارن خودشون رو هم پ ا ره میکنن که یه شغل معمولی داشته باشن و نمی‌رسن بهش
چرا نظر این آدما مهم باشه
جلو پیشرفت طرف میگیرن حتی یسری پدر مادرااینجورین
اگه یزرگ بشی مغزت قوی میشه و هر چیزی رو اهمیت نمیده پس زودتر بزرگ شو
نه. چون تاحالا هیچکس از اهدافم خبر نداشته. همه هدفهام یواشکیه.
