من یه خواستگار دارم که از تبریزه و من آبادانم
البته مامجازی باهم آشنا شدیم و سه بار از نزدیک هم رو دیدیم
والان قرار بود بیاد خواستگاریم که پدرم مخالفت کرد
مخالفتش بخاطر راه دور و رسم و رسومات آنها بوده
ماهم رو دوست داریم ولی آنقدر پدرم منو از این ازدواج زده کرده که دودل شدم ولی پسره رو دوسش دارم فقط دلشوره استرس دادم نمیدونم آیا انتخابم اشتباه بوده یا نه؟
تفاوت فرهنگی خیییییلی زیاده، فزقتون از زمین تا اسمونه
من خواستم عروس ترک ها بسم به خدا آلان کابوسش رو میبینم اینقدر کتعصب و دیوانه بودن
باید ترک باشی مثل خودشون باشی غیر خودشون قبول نمیکنن
نمیدونم
چیزایی که من میدونم از شنیده هاست. دخترعمه بابام عروس ترکا شد خیلی اذیت شد. ما البته شمالی هستیم. شنیدم غیر خودشونو راحت قبول نمیکنن. تعصب دارن خیلی و...
اشتباه صد در صد تفاوت فرهنگی ی ترک با جنوبی نمیسازه ترکا خیلی سخت گیرن تو رسماشون اما جنوبیا رسم خودشونو دارن من و همسرم راه دور بودیم دقیقا ترک و جنوبی الان انقدمتاسفانه دخالت ترکا تو زندگیمون زیاده ما جنوبیا اصلا دخالت نمیکنیم سعی میکنیم بزاریم خودشون حل کنن جسارت نباشه به شما اما واقعیته
ی ترک با جنوبی نمیسازه
بعدم ابادانیا خیلی حساسن رو مسائل خانوادگی مشاوره برید حتما با عقل تصمیم درستو بگیرید در نهایت امیدوارم خوشبخت بشید
من خودم ازدواج راه دور کردم اونم خیلی دور 😅 کلا یه کشور دیگ . اما درسته علاقه مهمه ولی همه شرایط رو در نظر بگیرید .هم آب و هوا. هم فرهنگ . اما اصل اینه دو طرف به بلوغ فکری و به تفاهم با همدیگر رسیده باشند حالا از هرکجا میخان باشن وگرنه حتی با همسایه هم طرف ازدواج کنه به مشکل میخوره
پسرای ترک خیلی مادر دوستن یجاهایی انقد اذیت میشی تورو به چشم ی کلفت برای مادرشون میبینن
امیدوارم به ترکا بر نخوره اما شوهر من متاسفانه اینجوری بود
خودم ترک ام ابادان کجا تبریز کجا یه عالمه تفاوت فرهنگی هست بعد هم تو تبریز یه عالمه دختر خوشگل رو ریختن اون هارو ول کنه بیاد تورو بگیره عزیزم بهت برنخوره با هم شهری خودت ازدواج کن یا تو پسر های شهر خودت که خوب هستن ومیشناسیشون رو چرا ول کردی بیای تبریز اصلا شاید طرف معتاده یا خانواده ی بدی داره اصلا خوب نیست به این صورت ازدواج مجازی من خودم ترک یه شهر دیگه هستم با شهرهای ترک نشین دیگه ازدواج نمیکنم فقط با همشهری خودم ازدواج شوخی نیست
دوست داشتن مون دوطرفه س همو میخایم . یعنی خیلی سخته از هم جدا بشیم چون ۸ سال منتظر همین روز بودیم که بهم برسیم ولی از وقتی پدرم دو دلم کرد اون آدم قبلی نیستم که شوق و ذوق رسیدن رو داشته باشه .... کلی میگم بعد مخالفت پدرم مریض شدم اضطراب و استرس دارم بد خواب شدم ... نمیتونم ولش کنم کنم و نمیتونم بهش بگم ازدواج کنیم اون منتظر منه و من هنوز تکلیف خودمو نمیدونم .. سخته با یکی دیگه ازدواج کنم چون فکر و حتی تصورشم برام سخته شوهرم غیر از خودش برام باشه
