سنتی ازدواج کردیم ،از اول عقد دیدم پدر و مادر و برادراش هرکدوم پشت سرم یه چی میگن و مارو به جون هم میندازن با اینکه اصلا کاری به کارشون نداشتم،کم کم فهمیدم اصلا از من خوششون نمیاد و هرچی بینمون بیشتر درگیری باشه کلا خانوادش راضی تر و خوشحال ترن
اره از اول جونش واسشون میرفت، چقدر بخاطر حرفای دروغ برادرشوهر و جاری و مادرش بینمون دعوا شد که همشو روبه رو کردم و به چشم خودش دید ولی بازم از نظرش خانوادش از من بهترن ، میدونی از چی میسوزم؟ اینکه میبینه حق با کیه ولی بازم ظالمه
خانوادش از خداشونه که تو مهر حلال جون ازاد کنی نه اینکه خون بچشونو بکنی تو شیشه
تورو نمیدونم ولی اگر من بودم اصلا نمیرفتم خونه ی پدرم میموندم خونه ی شوهرم میرفتم تقاضای مهریه و نفقه میکردم ، حتی نفقه های قبلیمو هم میگرفتم اصلام تقاضای طلاق نمیدادم اگر خودشم تقاضای طلاق میداد قبول نمیکردم تا بیشتر تو دادگاه بدوه نهایتا اگر خونه و زندگی و همه چیزشو در ازای مهریه میداد با تقاضای طلاقش موافقت میکردم اونم در صورتی که خودش تقاضای طلاق میداد،،،،
ببین اسی یه چیزی میگم لطفا ناراحت نشی ازم
اولا خودت برا خودت ارزش قاعل نیسی و بابت ترست از اونا و شوهرت.. اونا سوار گردنت شدن و به خودشون اجازه هر کاری میدن
دوما شوهرت یه آدم بیغرته اینو با تمام وجودم حس میکنم
سوم.. دوره کوزت بازی و زیادی مهربون بودن گذشته... این دوره زمونه زیادی ساده و صادق باشی به آدم میگن خرو ساده و ازت سو استفاده میکنن..... پس ترستو بزار کنار و با واقعیت زندگیت آشنا شو... نمیدونم چن ساله ازدواج کردی.. ولی ببین تو چن سال که اینجوری زندگی کردی چیزی هم عوض شده برات؟
