تمام دوستای صمیمیم عوضی بازی دراوردن باهاشون قطع رابطه کردم،حتی فامیلای نزدیک که باهاشون اوکی بودم دیکه درارتباط نیستم... رابطه عاطفیم خراب شد و از کسی که دوسش داشتم هیچ‌خبری نیست اونم ولم کرد....واقعا برام سواله چرا اینجوریه؟حس میکنم مشکل از منه یا زیادی ساده و مهربونم‌یا یه مشکلی دارم همه ازم بدشون میاد،هرچی سنم میره بالا تنهاتر میشم....حتی یه دوست ندارم که باهاش وقت بگذرونم برم بیرون بگردم....هیچکس نیست.....هیچکس
دقیقا حس منه فقط میدونم کسی که همه واش کردن قطعا احساساتی و مهربونه چون فقط قشر ساده مص ما ضربه میبینن دقیقا منم دلم گرفته بود
یه روزی متوجه میشید شما به هیچ کدوم از این آدما نیازی نداشتید اصلا
منم روز به روز دارم تنها تر میشم
ادمای اطرافمو میشناسم
ناراحت نیستم زیاد
همه شون درس شدن.
هیچ شکی نیست که نحسی توی زندگیت داری
چقدر تو منی یا من توام
هعیییی
فقط این طور مواقع با یه بیت مولانا به خودم دلداری می دم
این جفای خلق با تو در جهان ** گر بدانی گنج زر آمد نهان
خلق را با تو چنین بدخو کنند ** تا ترا ناچار رو آن سو کنند
یعنی خدا می خواد به سمت خودش برگردی
نحسی ازکجامیاد:نحسی از چشم بددیگران که حسادتهایی به داشته ها یاپیشرفت زندگیمون میکنن واین انرژی منفی هاکه میفرستن به سمت ما که بهش میگن (چشم زخم) ونحسی های دیگه هم هست که بعضی ازادمابااستفاده از سحروجادو واردزندگیمون میکنن حالامیتونه ازهرطریق وبخاطرهرکاروچیزی باشه که باعث میشه کل زندگیمون حالت بستگی وبن بست پیداکنه حتی رزق وروزی کم بشه بیماربشیم حال وحوصله هیچکی ونداشته باشیم تمایل به ارتباط وحتی جدایی بین خودمون ونزدیکامون پیش بیادوووو چیزای دیگه که زیادن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
38 ثانیه پیش
40 ثانیه پیش
41 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
