بگین توهم زدم یا نه، قبلا عادی بود باهام، بعد از یه مدت یه سری اتفاقا افتاد، فهمید من روحیم حساسه، دیگه از اون موقع رسماً از گل نازک تر نگفته حتی تو بدترین شرایط، صاحب کارمه، بعضی روزا که زیاد شلوغ نیست خیلی خوش اخلاق میشه، گاهی هم نه، وقتی به ظاهرم میرسم اولش زل میزنم بعد یهو نادیده ام میگیره نگاهشو میدزده، انگار من نیستم دیگه، موقع صحبت کردن با نیرو ها خدا شاهده به همه نگاه میکرد جز من، فقط دو سه ثانیه که سریع نگاهشو میگرفت. پیگیر کار بقیه هست کار منم همینطور، ولی اونا رو اگه اشکالی داشته باشن میتوپه بهشون، ولی به من نه، انگار معذبیم باهم، بچه ها میگم نکنه اصلا کار من واسش مهم نیست؟؟؟