داستان اینه که من سال گذشته جایی مشغول به کار بودم که صاحب کارم تقریبا رفیقم بود و گفت بیا پیشم کار کن و من نسبت به جاهای دیگه حقوق بیشتری بهت میدم
خب
خب
و منم رو حساب رفاقت رفتم پیشش کار کردم و واقعا از جون و دل مایه گذاشتم ولی اخر سال نسبت به جاهای دیگه کمتر هم باهام حساب کتاب کرد و منم یکم دلخور شدم ازش
اینم در نظر بگیرین که واقعا هم ساعت کاری خیلی زیاد بود هم مسیر خیلی دور بود به خونمون
من واقعا روی حساب رفاقت خیلی کارا کردم واسش ولی اون فقط به زبون رفیق بود و سر هزار تومان دقیق حساب کتاب میکرد و من دیدم واقعا دارم اذیت میشم اونجا و از زندگیم افتادم برای همین امسال تصمیم گرفتم برم جای دیگه کار کنم که هم نزدیک خونمونه هم حقوقش تقریبا با همونجا برابره حتی بیشتر
حالا که بهش گفتم من دیگه نمیخوام بیام پیشت کار کنم مدام حرف از رفاقت میزنه که ما مثل خواهریم و با هم دوستیم و از این حرفا ولی واقعا من اونجا بمونم خودم از همه چی عقب میمونم
شما جای من بودید چیکار میکردین ؟
اینم در نظر بگیرین که اون کار مال خودشه و هرچقدر هم بیشتر کار کنه سودش میره توی جیب خودش ولی من یه حقوق اداره کار میگیرم و هر چقدر هم زحمت بکشم اونجا بازم من ضرر میکنم
شما جای من بودین حاضر بودین خودتون ضرر کنین و از همه چیتون بزنین ولی پای دوستیتون بمونین یا منفعت خودتون رو در نظر میگرفتین؟
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
25 ثانیه پیش
26 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
