تو کل ۱۲ سال مورسه رفتنم مادرم لقمه هایی واسم میگرفت که نه بویی داشته باشه و نه داخلش معلوم بشه
اگرم دلم چیزی رو میخواست تو خونه برام جبران میکردن
خلاصه نه گذاشتن خودم حسرت چیزی رو بخورم و نه راضی شدن بقیه چیزی رو دلشون بخواد که نمیتونن تهیه اش کنن
خودم هم به شخصه از این کار متنفرم که چیزی رو بخورم که چشم کسی دنبالش باشه