سلام دوستان ۲۲ سالمه سال دوم دانشگاهم
دانشگاه شهر خودم قبول شدم و با خانواده زندگی میکنم ی مشکلی که دارم اینه که خانواده منو بشدت محدود میکنه و نمیزاره با دوستام باشم
ی اکیپ دختر پسریم که بعد کلاسای دانشگاه میریم میشینیم کافه که من به خانواده گفتم ههمون دختریم ولی با این حال بازم سخت میگیرن
به نظرتون چیکار کنم که انقدرر سخت نگیرن بهم؟
راسشو نگو
منم همینم
اصلا بهشون نمیگفتی
نزار برنامه ی کلاسیتو بفهمن
به مرور عادت میکنن
من حالا منزوی هستم
خانوادم ارزو دارن من بارفیقام برم بیرون
ولی متاسفانه نمیشه
ای کاش منم میشد مثل تو میرفتم غرم میزدن سرم
من متاسفانه افسردگی حاد دارم💔
والا برا ماهم همینه اصلا نمیگم که با دختر هم میرم
دروغ نگو قطعا یک روزی لو میری و بی اعتبار میشی جلو خانواده
الکی بگو کلاس دارم.یا دعوا کن بگو بزرگ شدم دیگه.ولم کنین
