رمان ولیعهد جوان پارت یک

#part1

#رمان_ولیعد_جوان

#پارت یک

نفس عمیقی کشیدم و اخرین لباس روهم داخل چمدون گذاشتم.

_خب با ما میومدی دیگه، چرا می خوای زودتر بری؟!

زیپ چمدون و بستم با نگاه کلافه ای به مامان جواب پس دادم:

عزیزم چندبار بگم نازنین خواهش کرد، چیکار کنم به دخترخاله ام و همچنین دوست چندین و چندساله ام بگم نه؟مامان وبابام اجازه نمیدن؟

مامان جلو اومد و صورتم تو دستاش قاب گرفت و گفت:

کی ما تو رو از جای منع کردیم؟

دستام روی دستاش گذاشتم و با لبخند گفتم:

پس لطفا گیر نده!

مامان لبخند شیرینی زد و دستاش و اورد پایین و گفت:

کی میاد نازنین؟

موبایلم از روی تخم برداشتم و شماره نازنین رو گرفتم و به مامانم جواب دادم:

نمی دونم…

به بوق دومی نرسید که صدای شاد نازنین تو گوشم پیچید.

_ جانم؟

با زبونم لبم و ترکردم و نگاهی به مامان انداختم، که باغم به چمدون نگاه می کرد.

_حوریا هستی پشت خط؟

با نفس عمیقی از مامان چشم می‌گیرم

_ آره،کی میخوایم بریم؟!

_نزدیک خونه‌ایم بیا بیرون!

_باشه فعلا

با خداحافظی اروم نازنین تماس و خاتمه دادم و با استرس لب زدم:

مامان جان الان نازنین میاد کمکم کن چمدون و ببرم.

مامان با همون چهره غم گرفته دسته چمدون گرفت و منم با برداشتن کیف دستیم به راه افتادیم.

با بیرون اومدنم از خونه، آئودی سفید رنگ بختیار نامزد نازنین تو کوچه پیچید.

نگاهم از ماشین گرفتم و به مامان دوختم که همچنان اون غبار غم ناک کنار نرفته بود.

_ مامان جان نمی خوای بخندی؟

مامان با صدام به خودش اومد و گفت:

با بابات خداحافظی نمی کنی؟

_صبح موقع رفتن سرکارش خداحافظی کردم.

مامان اهانی زیر لب گفت که همون موقع ماشین کنار پام ترمز زد و بعد صدای بازشدن در و سلام بلند نازنین.

_سلام خاله

#کپی ممنوع!

برای ادامه رمان به کانال بپیوندین

https://eitaa.com/azdvagsonati