پس سنش خوبه .
چندتا عامل رو بررسی کن
ایا خونه تون در ارامشه از روابط شما و پدرش حس منفی نمیگیره ؟
ایا اهل دیدن فیلما و بازیای خشن هست ؟ یا محدودیت سنی داری روی رسانه ای که در دسترسشه .
ایا خودش بچه خیال پردازیه ؟ و اگر هست ایا باهاش درمورد فرق خیال و واقعیت حرف میزنی
ایا از اول اینجور بود یا اتفاقی افتاد اینجور شد ؟ مثلا کسی فوت کرد یا درباره جن و موجودات خیالی حرفی شنید یا مثلا شبی رعد و برق زد ترسید
راه اخر و اسون از خودش بپرس از چی میترسه مثلا ممکنه سایه چوب لباسی تو اتاقش شکل بدی میشه یا مثلا اگر چراغ خواب تا صبح باشه که وسایلو ببینه بتونه بخوابه
در نهایت کنارش بشین و کارتون اوریون و تاریکی رو با هم ببینید حتما نیم ساعت اول کنارش باش چون اون بچه توی کارتون اول میترسه بعد با تاریکی دوست میشه دیگه با نمکه