آداب دعاکردن وسریع اجابت شدن دعا

شاید برای رسیدن به خواسته قلبی خود به کررات دعا کرده اید و هنوز به نتیجه نرسیده اید، طبق روایات دعا کردن آدابی دارد که باید رعایت شود تا مورد استجابت قرار بگیرد، از جمله:

حضور کامل قلبی
فروتنی در برابر مصحلت پروردگار
امید به برآورده شدن دعا
شناخت پروردگار و اعتقاد به قدرت بی نهایت او
شکسته شدن دل و گریستن
حمد و ستایش پروردگار
بر لب آوردن نام‌های خدا و شکر نعمتها
صبوری و عدم پافشاری بر دعا
پنهان کردن دعا

دعای جمعی

تضرع در دعا

صلوات فرستادن در اول و آخر دعا

صدقه دادن پیش از دعا

در دست داشتن انگشتر عقیق و فیروزه

داشتن طهارت

انتخاب وقت مخصوصی برای دعا مثل شب و روز جمعه، وقت نماز عشاء، هنگام طلوع، سه شب قدر در ماه رمضان، هنگام اذان ظهر، شب اول رجب، عید فطر، عید قربان، نیمه شعبان، روز عرفه و فطر.

این دعا را محمد بن بابویه از ائمه نقل کرده است و آن را برای حاجت گرفتن سریع بسیار موثر می‌داند، به طوریکه روایت شده خواندن آن هر دعایی را اجابت کرده است.

شیخ تقی‌الدین ابراهیم کفعمی در کتاب خود معروف به بلدالامین به نقل از حضرت علی گفته است که خواندن دعای فرج توسط شخص گرفتار و غم دیده باعث رفع مشکل و گشایش در کارهای او می‌شود، این دعا اینطور آمده است:

یا عِمادَ مَنْ لا عِمادَ لَهُ وَ یا ذُخْرَ مَنْ لا ذُخْرَ لَهُ وَ یا سَنَدَ مَنْ لا سَنَدَ لَهُ و یا حِرْزَ مَنْ لا حِرْزَ لَهُ وَیا غِیاثَ مَنْ لا غِیاثَ لَهُ وَیا کَنْزَ مَنْ لا کَنْزَ لَهُ وَیا عِزَّ مَنْ لا عِزَّ لَهُ یا کَریمَ الْعَفْوِ یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا عَوْنَ الضُّعَفاَّءِ یا کَنْزَ الْفُقَراَّءِ یا عَظیمَ الرِّجاَّءِ یا مُنْقِذَ الْغَرْقی یا مُنْجِیَ الْهَلْکی یا مُحْسِنُ یا مُجْمِلُ یا مُنْعِمُ یا مُفْضِلُ اَنْتَ الَّذی سَجَدَ لَکَ سَوادُ اللّیْلِ وَنُورُ النَّهارِ وَضَوْءُ الْقَمَرِ وَشُعاعُ الشَّمْسِ وَحَفیفُ الشَّجَرِ وَدَوِیُّ الْماَّءِ یا اَللّهُ یا اَللّهُ یا اَللّهُ لا اِلهَ إ لاّ اَنْتَ وَحْدَکَ لا شَریکَ لَکَ یا رَبّاهُ یا اَللّهُ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِنا ما اَنْتَ اَهْلُهُ

مخصوصادرشب جمعه

دعای اسم اعظم اشاره به پنج آیه از قرآن کریم دارد که عبارت «اَللَّهُ لا اِلهَ إلاَّ هُوَ» در آن آمده است. این پنج آیه از سوره های مبارکه بقره، آل عمران، طه، نساء و تغابن است. هر که نام اعظم خداوند را روزی یازده با بر لب جاری کند، روا شدن دعایش نزدیک می‌شود. نام «الله» از اسامی خداوند که بیشتر از همه به کار رفته است و گفته می‌شود هر کس خدا را با این اسم صدا کند، دعایش مستجاب می‌شود.

این دعا را پیامبر در جنگ بدر و امام حسین (ع) در روز عاشورا خوانده اند. امام صادق (ع) این دعا را برای حاجت روایی قطعی به این شکل نقل کرده است:

اَللّهُمَّ اَنْتَ ثِقَتی فی کُلِّ کُرْبَة، وَ اَنْتَ رَجآئی فی کُلِّ شِدَّة، وَ اَنْتَ لی فی کُلِّ اَمْر نَزَلَ بی ثِقَةٌ وَعُدَّةٌ، کَمْ مِنْ کَرْب یَضْعُفُ عَنْهُ الْفُؤادُ، وَ تَقِلُّ فیهِ الْحیلَةُ، وَ یَخْذُلُ عَنْهُ الْقَریبُ وَ الْبَعیدُ، وَ یَشْمَتُ بِهِ الْعَدُوُّ، وَ تَعْنِینی فیهِ الاْمُورُ، اَنْزَلْتُهُ بِکَ، وَ شَکَوْتُهُ اِلَیْکَ، راغِباً فیهِ عَمَّنْ سِواکَ، فَفَرَّجْتَهُ وَکَشَفْتَهُ وَ کَفَیْتَنیهِ، فَأَنْتَ وَلِیُّ کُلِّ نِعْمَة، وَ صاحِبُ کُلِّ حاجَة، وَ مُنْتَهی کُلِّ رَغْبَة، فَلَکَ الْحَمْدُ کَثیراً، وَ لَکَ الْمَنُّ فاضِلاً.

امام علی (ع) به مردی که خواستار اجابت زودهنگام دعایش بوده است، خواندن این دعا را توصیه کرده است:

اَللّهُمَّ اِنّی اَسْئَلُکَ بِاِسْمِکَ الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ الْأجَلِّ الْأَکْرَمِ الْمَخْزُونِ الْمَکْنُونِ النُّورِ الْحَقِّ الْبُرْهانِ الْمُبینِ الَّذی هُوَ نُورٌ مَعَ نُورٍ وَ نُورٌ فی نُورٍ وَ نُورٌ عَلی کُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ فَوْقَ کُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ تُضیی ءُ بِهِ کُلُّ ظُلْمَهٍ وَ یُکْسَرُ بِهِ کُلُّ شِدَّهٍ وَ کُلُّ شَیْطانٍ مَریدٍ وَ کُلُّ جَبّارٍعَنیدٍ لاتَقَرُّبِهِ اَرْضٌ وَ لایَقُومُ بِهِ سَماءٌ وَیَاْمَنُ بِهِ کُلُّ خائِفٍ وَیَبْطُلُ بِهِ سِحْرُ کُلِّ ساحِرٍ وَبَغْیُ کُلِّ باغ وَحَسَدُ کُلُّ حاسِدٍ وَیَتَصَدَّعُ لِعَظَمَتِهِ الْبَرُّوَ الْبَحْرُ وَیَسْتَقِلُّ بِهِ الْفُلْکُ وَ حَتّی حینَ یَتَکَلَّمُ بِهِ الْمَلَکُ فَلایَکُونُ لِلْمَوْجِ عَلَیْهِ سَبیلٌ وَ هُوَ اسْمُکَ الْأَعْظَمُ الْأَعْظَمُ الْأَجَلُّ الْأَجَلُّ النُّورُ الْأَکْبَرُ الَّذی سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ وَاسْتَوَیْتَ بِهِ عَلی عَرْشِکَ وَاَتَوَجَّهُ اِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ وَ اَسْئَلُکَ بِکَ وبِهِمْ اَنْ تُصَلَّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وَکَذا.

از امام صادق روایت شده که ذکر “یا الله” می‌تواند حاجات را روا کنید. همچنین نقل شده است هر کسی «یا رب یا الله» دائم بر لب داشته باشد نیز شایسته اجابت فوری دعاست. همچنین دعای دیگر که ادریس بن عبدالله به نقل از امام صادق (ع) آورده است در اجابت دعاهای محال توصیه شده است:

أَللّهُمَّ، أَدینُکَ بِطَاعَتِهِمْ وَ وِلایَتِهِمْ وَ الرِّضا بِما فَضَّلْتَهِمْ بِهِ غَیْرَ مُتَکَبِّرٍ [یا: مُنْکِرٍ] وَ لا مُسْتَکْبِرٍ عَلى مَعْنى ما أَنْزَلْتَ فى کِتابِکَ عَلى حُدُودِ ما أَتانا فیهِ وَ مالَمْ یَأْتِنا، مُؤْمِنٌ مُعْتَرِفٌ مُسَلِّمٌ بِذلِکَ، راضٍ بِما رَضیتَ بِهِ، یارَبِّ، أُریدُ بِهِ [وَجْهَکَ الْکَریمَ وَ] الدّارَ الْآخِرَهَ مَرْهُوباً وَ مَرْغُوباً إِلَیْکَ فیهِ، فَأَحْیِنى عَلى ذلِکَ وَ أَمِتْنى إِذا أَمَتَّنى عَلى ذلِکَ، وَ ابْعَثْنى عَلى ذلِکَ. وَ إِنْ کانَ مِنّى تَقْصیرٌ فیما مَضى، فَإِنّى أَتُوبُ إِلَیْکَ، وَأَرْغَبُ إِلَیْکَ فیما عِنْدَکَ، وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تَعْصِمَنى بِوِلایَتِکَ عَنْ مَعْصِیَتِکَ،

وَ لا تَکِلْنى إِلى نَفْسى طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَداً وَ لا أَقَلَّ مِنْ ذلِکَ وَ لا أَکْثَرَ، إِنَّ النَّفْسَ لاََمّارَهٌ بِالسُّوءِ إِلّا ما رَحِمْتَ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمینَ، وَ أَسْأَلُکَ بِحُرْمَهِ وَجْهِکَ الْکَریمِ وَ بِحُرْمَهِ اسْمِکَ الْعَظیمِ وَ بِحُرْمَهِ رَسُولِ اللَّهِ (صلى الله على و آله و سلم) وَ بِحُرْمَهِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِکَ (علیهم‏السلام) و در اینجا همه ائمه را نام ببرید – أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَنْ تَفْعَلُ بى کَذا وَ کَذا.

در کتاب بلد الامین، کفعمی به نقل از امام موسی کاظم (ع) این دعا را برای هر چه زودتر حاجت روایی قطعی آمده است:

اَللّهُمَّ اِنّی‏ اَطَعْتُکَ فی‏ اَحَبِ‏ الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ التَّوْحیدُ، وَلَمْ اَعْصِکَ فی‏ اَبْغَضِ الْأَشْیآءِ اِلَیْکَ وَهُوَ الْکُفْرُ، فَاغْفِرْ لی‏ ما بَیْنَهُما یا مَنْ اِلَیْهِ مَفَرّی‏ آمِنّی‏ مِمَّا فَزِعْتُ مِنْهُ‏ اِلَیْکَ، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الْکَثیرَ مِنْ مَعاصیکَ، وَاقْبَلْ مِنِّی‏ الْیَسیرَ مِنْ‏ طاعَتِکَ، یا عُدَّتی‏ دُونَ الْعُدَدِ، وَیا رَجآئی‏ وَالْمُعْتَمَدَ، وَیا کَهْفی‏ وَالسَّنَدَ، وَیا واحِدُ یا اَحَدُ، یا قُلْ هُوَ اللَّهُ اَحَدٌ، اَللَّهُ الصَّمَدُ، لَمْ یَلِدْ وَلَمْ‏ یُولَدْ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ، اَسْئَلُکَ بِحَقِّ مَنِ اصْطَفَیْتَهُمْ مِنْ خَلْقِکَ‏ وَلَمْ تَجْعَلْ فی‏ خَلْقِکَ مِثْلَهُمْ اَحَداً، اَنْ‏تُصَلِّیَ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَتَفْعَلَ‏ بی‏ ما اَنْتَ اَهْلُهُ، اَللّهُمَّ اِنّی‏ اَسْئَلُکَ بِالْوَحْدانِیَّهِ الْکُبْری‏ وَالْمُحَمَّدِیَّهِ الْبَیْضآءِ، وَالْعَلَوِیَّهِ الْعُلْیا، وَبِجَمیعِ مَا احْتَجَجْتَ بِهِ عَلی‏ عِبادِکَ، وَبِالْإِسْمِ الَّذِی‏ حَجَبْتَهُ عَنْ‏خَلْقِکَ، فَلَمْ یَخْرُجْ مِنْکَ اِلاَّ اِلَیْکَ، صَلِ‏عَلی‏ مُحَمِّدٍ وَآلِهِ، وَاجْعَلْ لی‏مِنْ اَمْری‏ فَرَجاً وَمَخْرَجاً، وَارْزُقْنی‏ مِنْ‏حَیْثُ‏ اَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لااَحْتَسِبُ، اِنَّکَ تَرْزُقُ مَنْ تَشآءُ بِغَیْرِ حِسابٍ

رسول خدا (ص) این دعا را به دخترشان حضرت فاطمه (س) آموختند و فرموند با خواندن این دعا پروردگار همه حاجات تو را برآورده خواهد کرد.

یَا أَعَزَّ مَذْکُورٍ وَ أَقْدَمَهُ قِدَماً فِی الْعِزِّ وَ الْجَبَرُوتِ یَا رَحِیمَ کُلِّ مُسْتَرْحِمٍ وَ مَفْزَعَ کُلِّ مَلْهُوفٍ إِلَیْهِ یَا رَاحِمَ کُلِّ حَزِینٍ یَشْکُو بَثَّهُ وَ حُزْنَهُ إِلَیْهِ یَا خَیْرَ مَنْ سُئِلَ الْمَعْرُوفُ مِنْهُ وَ أَسْرَعَهُ إِعْطَاءً یَا مَنْ یَخَافُ الْمَلَائِکَهُ الْمُتَوَقِّدَهُ بِالنُّورِ مِنْهُ أَسْأَلُکَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی یَدْعُوکَ بِهَا حَمَلَهُ عَرْشِکَ وَ مَنْ حَوْلَ عَرْشِکَ بِنُورِکَ یُسَبِّحُونَ شَفَقَهً مِنْ خَوْفِ عِقَابِکَ وَ بِالْأَسْمَاءِ الَّتِی یَدْعُوکَ بِهَا جَبْرَئِیلُ وَ مِیکَائِیلُ وَ إِسْرَافِیلُ إِلَّا أَجَبْتَنِی وَ کَشَفْتَ یَا إِلَهِی کُرْبَتِی وَ سَتَرْتَ ذُنُوبِی یَا مَنْ أَمَرَ بِالصَّیْحَهِ فِی خَلْقِهِ‏ فَإِذا هُمْ بِالسَّاهِرَهِ مَحْشُورُونَ

وَ بِذَلِکَ الِاسْمِ الَّذِی أَحْیَیْتَ بِهِ الْعِظَامَ وَ هِیَ رَمِیمٌ أَحْیِ قَلْبِی وَ اشْرَحْ صَدْرِی وَ أَصْلِحْ شَأْنِی یَا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالْبَقَاءِ وَ خَلَقَ لِبَرِیَّتِهِ الْمَوْتَ وَ الْحَیَاهَ وَ الْفَنَاءَ یَا مَنْ فِعْلُهُ قَوْلٌ وَ قَوْلُهُ أَمْرٌ وَ أَمْرُهُ مَاضٍ عَلَى مَا یَشَاءُ أَسْأَلُکَ بِالاسْمِ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ خَلِیلُکَ حِینَ أُلْقِیَ فِی النَّارِ فَدَعَاکَ بِهِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ قُلْتَ‏ یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِیمَ‏ وَ بِالاسْمِ الَّذِی دَعَاکَ بِهِ مُوسَى‏ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ‏ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ بِالاسْمِ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ عِیسَى مِنْ رُوحِ الْقُدُسِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی تُبْتَ بِهِ عَلَى دَاوُدَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی وَهَبْتَ بِهِ لِزَکَرِیَّا یَحْیَى وَ بِالاسْمِ الَّذِی کَشَفْتَ بِهِ عَنْ أَیُّوبَ الضُّرَّ

وَ تُبْتَ بِهِ عَلَى دَاوُدَ وَ سَخَّرْتَ بِهِ‏ لِسُلَیْمانَ الرِّیحَ‏ تَجْرِی بِأَمْرِهِ‏ وَ الشَّیاطِینَ‏ وَ عَلَّمْتَهُ مَنْطِقَ الطَّیْرِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ الْعَرْشَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ الْکُرْسِیَّ وَ بِالاسْمِ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ الرُّوحَانِیِّینَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ وَ بِالاسْمِ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ جَمِیعَ الْخَلْقِ وَ بِالاسْمِ الَّذِی خَلَقْتَ بِهِ جَمِیعَ مَا أَرَدْتَ مِنْ شَیْ‏ءٍ وَ بِالاسْمِ الَّذِی قَدَرْتَ بِهِ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ أَسْأَلُکَ‏ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ إِلَّا مَا أَعْطَیْتَنِی سُؤْلِی وَ قَضَیْتَ حَوَائِجِی یَا کَرِیمُ.

گفته می شود زمانی که امام رضا (ع) به شهادت رسیدند این دعا نزد ایشان بوده، نقل است که این دعا را پدر بزرگوارشان به امام رضا (ع) آموخته بوده است. پدر امام رضا (ع) هم این دعا را به نقل از امیرالمومنین نوشته بوده اند.

اللَّهُمَّ بِکَ أَسْتَفْتِحُ وَ بِکَ أَسْتَنْجِحُ وَ بِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ أَتَوَجَّهُ اللَّهُمَّ سَهِّلْ لِی حُزُونَتَهُ وَ کُلَّ حُزُونَهٍ وَ ذَلِّلْ لِی صُعُوبَتَهُ وَ کُلَّ صُعُوبَهٍ وَ اکْفِنِی مَئُونَتَهُ وَ کُلَّ مَئُونَهٍ وَ ارْزُقْنِی مَعْرُوفَهُ وَ وُدَّهُ وَ اصْرِفْ عَنِّی ضَرَّهُ وَ مَعَرَّتَهُ إِنَّکَ تَمْحُو مَا تَشَاءُ وَ تُثْبِتُ وَ عِنْدَکَ أُمُّ الْکِتَابِ أَلا إِنَّ أَوْلِیاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَ لا هُمْ یَحْزَنُونَ إِنَّا رُسُلُ رَبِّکَ لَنْ یَصِلُوا إِلَیْکَ طه حم لا یُبْصِرُونَ وَ جَعَلْنا فِی أَعْناقِهِمْ أَغْلالًا فَهِیَ إِلَى الْأَذْقانِ فَهُمْ مُقْمَحُونَ.

وَ جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ أُولئِکَ الَّذِینَ طَبَعَ اللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصارِهِمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ لا جَرَمَ أَنَّ اللَّهَ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ فَسَیَکْفِیکَهُمُ اللَّهُ وَ هُوَ السَّمِیعُ‏ الْعَلِیمُ وَ تَراهُمْ یَنْظُرُونَ إِلَیْکَ وَ هُمْ لا یُبْصِرُونَ صُمٌّ بُکْمٌ عُمْیٌ فَهُمْ لا یَرْجِعُونَ طسم تِلْکَ آیاتُ الْکِتابِ الْمُبِینِ.

لَعَلَّکَ باخِعٌ نَفْسَکَ أَلَّا یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ. إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَهً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِالْعَیْنِ الَّتِی لَا تَنَامُ وَ بِالْعِزِّ الَّذِی لَا یُرَامُ وَ بِالْمُلْکِ الَّذِی لَا یُضَامُ وَ بِالنُّورِ الَّذِی لَا یُطْفَأُ وَ بِالْوَجْهِ الَّذِی لَا یَبْلَى وَ بِالْحَیَاهِ الَّذِی لَا تَمُوتُ وَ بِالصَمَدِیَّهِ الَّتِی لَا تُقْهَرُ وَ بِالدَّیْمُومِیَّهِ الَّتِی لَا تَفْنَى وَ بِالاسْمِ الَّذِی لَا یُرَدُّ وَ بِالرُّبُوبِیَّهِ الَّتِی لَا تُسْتَذَلُّ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِی کَذَا وَ کَذَا.