اشکال نداره عزیزم ... بالاخره سنت کمه ... ولی اینو یادت باشه ... مردها دقیقااا مثل بچه هستن ... هر جور اول زندگی تربیتشون کنی تا آخر عمر همونطور می مونن ... مثلا اگه از اول عادتش بدی به اینکه همیشه باید غذاهای خوب براش درست کنی ، یه روز که حالت بدباشه و غذا براش درست نکنی دعواتون میشه ... چون حس میکنه وظیفه ت رو انجام ندادی ...
یا مثلا اگر از اول خریدها رو خودت انجام بدی ، تا آخر ازدواجتون این وظیفه رو دوشت می مونه ...
اگر از اول از حقت کوتاه بیای و هیچی ازش نخوای ، یه بار که ازش چیزی بخوای میگه پرتوقع شدی !
الان اول ازدواجته ... سعی کن از همین الان عاقلانه رفتار کنی ...
اگر عیب و ایرادی داشتی هیچ وقت پیش شوهرت نگو ... مثلا بارداری ... رو شکمت ترک پوستی داری ... خودت دوسشون نداری .. بعد بیای پیش شوهرت بگی ببین چقدر شکمم بد شده .. ترک داره ...
هیچ وقت ِ هیچ وقت همچین رفتاری انجام نده ... چون وقتی خودت از خودت بد بگی به طرف مقابلتم اجازه میدی از تو بد بگه ... یا شاید اصلا اون تَرَک ها به چشم شوهرت نیاد !! ولی تو با رفتارت باعث میشی خیلی به چشمش بیاد ...
راجع به مسائل خصوصی زندگیتون هیچ وقت نشین با مادرشوهر و خانواده ی شوهر درد و دل کنی ... چون اونا هرچی باشه اول پسر خودشون براشون مهمه .. بیشتر دلشون به حال پسر خودشون میسوزه تا به حال تو ...
همیشه احترامشونو داشته باش ولی گوش به فرمانشون نباش !
مثلا رفتی خونه مادرشوهرت یک بار ظرف ها رو شستی ،
دو بار دیگه که رفتی خونه شون نشور !!
چون اگر همیشه کمک کنی برات میشه وظیفه !! دیگه ازت انتظار دارن اون موقع ...
حس کردم به عنوان یه خواهر اینارو بهت بگم بدونی بهتره🌱