خودم ۲۰ سالمه
پسره ۳۲
کارمند هستن
خودمم دانشجو معلمم
از نظر اخلاقی:یکم سر استایل و تیپ و لاغری و چاقی حساسن و خب دوست ندارن همسرشون چاق باشه و خب من استعداد چاقی دارم ایشونم گفتن چاق نشو و همینی که هستی باقی بمون😅
خونه و ماشین جدا
اینکه روی مادرشون یکم حساسن و میگن مادرم خیلی بهم وابستس البته این وابستگی رو با دخالتشون تو زندگی اشتباه نگیرین و من اجازه نمیدم دخالت کنن
میگه گاهی مجبورم با دوستام برم بیرون بخاطر شغلشون و این چیزا
شما بودید چه میکردین؟
اووف اصلا قبول نکن
قبول نمیکردم
جدی بگم خدا وکیلی درو باز میکردم میگفتم هررررریییی
همه خصلتای بدو با خوبی بهت غالب کرد که
یه تصمیم کاملا فردی هست خودت باید بگیری
رو چاقی و لاغری حساسه؟؟؟
مادرش بهش وابستس؟؟
بگو به سلامت
۱۲سال اختلاف سن
بچه ننه بودن
رد۱۰۰٪
زمان بده برای آشنایی. کلا به حرفایی که طرف میزنه توجه نکن. کسی نمیاد بگه من فلان اخلاق گند رو دارم.
کنسله
وابستگی به مادر؟؟؟
اصلاااااا قبول نکن بعدا میفهمی ببخشیدا چه خریتی کردی والا ما هم یکیشو داریم مامانش دست ازسرمون ورنمیداره همش خونه ماس دیگه خسته شدم
همه مردان به مادرشون حساسن
همه مردان با رفیقاشون میرن بیرون
اگه بقیه چیزاش خوبه اوکیه
ولی به عنوان پسر ۳۲ ساله یکم نپخته میزنه.
