هزینه های عروسی به عهده ی داماده یا پدر مادرش؟

ببین عزیزم توقعات خیلی متفاوت هست 

من موقع ازدواجم نه از پدر و مادر خودم و نه پدر همسرم هیچ توقع مالی نداشتم و به نظرم اصلا قابل قبول هم نبود که بخوام توقعی داشته باشم ( تمام جهیزیه م رو هم خودم خریدم) با اینکه خدا رو شکر پدرم شرایط خرید داشتن اما من مطلقا اجازه ندادم حتی یک قاشق چای خوری ( بدون اغراق می گم) برام بخرن و ترجیح دادم پولشون رو خرج خودشون کنن.

همسرم هم همینطور. راستش اگر فکر می کردم که آدمی هستن که می خوان از پدرشون پولی بگیرن بدون ذره ای تردید ردشون می کردم

اما اینجا می بینم کاربران متفاوت این هزینه ها رو بی چون و چرا وظیفه والدین می دونن!!

من با حمایت و کمک مخالف نیستم اما راستش اصلا درک نمی کنم که چرا پدرتون که انشالله خدا براتون حفظشون کنه تمام هزینه های برادرتون رو تقبل کردن؟!!

راستش گاهی مهربونی زیاد هم باعث سوتفاهم میشه. مثل خود شما که پدر شوهرتون رو با پدرتون مقایسه می کنید و دلگیر می شید که چرا برای شما انجام نمی دن؟!!

حق هم دارید پدر خودتون رو دیدید. ولی راستش رویه پدر شما هم اصلا رویه کاملا درستی نیست 

از حرفم دلخور نشید ولی زندگی که با خرج یکی دیگه ساخته بشه داستان داره.....

شما موجهی چی میگی اصلا!!پسر ۲۶،۲۷ ساله که تازه سربازیش تموم شده یکی دو ساله رفته سرکار مگه حقوقش چقدره.وظیفه هردو خانواده ست که واسشون خرج کنن.

شما منتظر بمون یه مرد ۵۰،۶۰ ساله که همه چیز داره و محتاج پدرش نیست بیاد باهات ازدواج کنه چون فقط تو ۵۰ سالگی میشه به اون حد از تمکن مالی رسید.خودت هم جهازتو بخر تا کاملا مستقل باشی

اینکه قولی دادن و زیرش زدن کاملا بی اخلاقی هست و حق شما و خانواده شما هست که بهشون معترض بشید و بگید به تعهدی که دادن باید عمل کنن

ولی در مورد بقیه ش واقعیت اینه که مال خودشون هست و هر طوری که بخوان می تونن خرج کنن. همین که اجاره نمی دید اسمش دقیقا کمک هست 

خدا رو شکر که همسرتون مرد خوبی هستن. اگر هم مراوده مالی از قبل از شما با خانواده شون داشتن تشویق کنید که باهاشون رفع و رجوع کنن

نیازی به مرد 60 ساله نبود عزیزم

هم خودم و هم همسرم هر دو از سن کم مستقل بودیم و نه به راحتی ولی با تلاش زیاد تونستیم خدا رو شکر زندگی نه خیلی مرفه ولی قابل قبولی برای خودمون دست و پا کنیم و از قضا تمام جهیزیه م رو هم خودم خریدم و به پدرم اجازه ندادم از این بابت هزینه ای متقبل بشن. 

پسر 27 ساله هم که به قول شما یکی دو ساله رفته سر کار دیگه باید از پس خرید یه حلقه بر بیاد که به فکر زن گرفتن بیفته وگرنه وقت زن گرفتنش نیست و اگر بقیه مثل شما تشویق به زن گرفتنش کنن در حقش ظلم کردن

اگر هم از اون دسته دخترانی هستید که با ادبیات خودتو معتقدید پدر پسر باید پول هرچی خواستیم رو بده مگه می خواد ببره توی قبرش که دیگه تکلیفتون زیادی روشنه

خدا والدینتون رو حفظ کنه

ولی واقعیتش من هم خیلی خوشحالم که نه کسی فدای من شد و نه من قرار هست فدا ( به معنی لغوی هم فکر کنیم میشه نابود شدن!!) بشم که بقیه راحت زندگی کنن و تعادل و تعامل و استقلال رو در کنار حمایت عاطفی که به نظرم خیلی مهمتر از تامین مالی به قیمت فدا شدن هست رو یاد گرفتم

روزی که در نقطه صفر مرزی کار کردم، مرداد ماه عسلویه و دی ماه کلیبر و اردبیل رو به میل و رغبت خودم تجربه کردم و برای زندگیم و آینده م تلاش کردم از والدینم بخاطر اینکه حمایتم کردند تا زمین خوردن و بلند شدن رو یاد بگیرم واقعا ممنون شدم و خدا رو شکر کردم 

این سایت یه نکته خیلی جالبی داره

اینکه افراد با دیدگاه ها و تربیت های مختلف و نوع و سبک زندگی های مختلف باهم آشنا می شن. یکی مثل شما حمایت مالی بی چون و چرا رو نشونه رفتار درست می دونه و والدینش رو بخاطر این موضوع الگو قرار می ده که در آینده خودش هم همین رویه رو ادامه بده و یکی هم مثل من که از سن دانشجویی ترجیح داده از نظر مالی مستقل بشه بابت این اجازه و حمایتی که در این راه از والدینش دیده و رضایت کافی داره به این نتیجه می رسه که راه درست این هست و والدینش رو یه الگوی کاملا موفق می دونه

این تفاوت ها و چالش ها و برخورد این ها باهم واقعا جالب و پر از  نکته هست و امیدوارم بتونه به هم افزایی کاربران نسبت به هم کمک کنه

اگر کاربران بتونن مودب و محترم این نکات رو مطرح کنن ( مثل شما که متلکی که گفتید هم مودبانه بود) بستر خوبی برای تبادل اطلاعات در  اختیار همه قرار می گیره

موفق و خوشبخت باشید