با اینکه ظاهر خوبی دارم خانواده خوبی دارم و چیزی کم ندارم به سختی تونستم ازدواج کنم.کیس های خوب داشتم اما جور نمیشد آخرش کسی رو قبول کردم که هیچی نداشت دلم به اخلاقش خوش بود که فوری نشون داد اونم نداره بچگانه رفتار می‌کنه بشدت وابسته مادرشه میگه منو باید با مادرم بخواهی کل درآمدش برای خانواده خرج شده و میشه از اول دست سبک گذاشتن رو عروسشون هیچ مناسبتی کادو و هدیه و طلا ندادن و دایم ازم طلبکاران.تا بهش بگم بالای چشمت ابروها قهر می‌کنه و یک ماه سراغی ازم نمیگیره معذرت خواهی بلد نیست چه من مقصر باشم چه اون،باید خودم پیشقدم بشم برای آشتی و تازه هیچوقت جواب عذرخواهی منو نمی‌ده. الآن دو ماه و نیمه که قهر کرده اوایل برای بدست آوردن دلش خیلی تلاش کردم اما دیگه خسته شدم و رها کردم اینه که دو ماه و نیمه با هم هیچ ارتباطی نداریم
۱۹ سالته؟
ازدواج کردین؟
بیخیالش شو ،ارامشت از این جنگهای روانی مهم تره
میخای بچه بزرگ کنی مگه
نمیارزه والا
نمیدونم کامل داستنانتون ولی اینجوری که میگین جدا شین بهتره
عین من🥲
منم دوماهه قهریم و نمیدونم چیکار کنم
طلاق بگیریم یه جور نگیریم یه جور دیگه و این بلاتکلیفی بدترین درده
چندسالشع
اگه بچه داری بجنگ اگه نه فرار کن
خب شما دیگه تمام تلاشت کرپی پیچه چطوری میخای بجنگی
چند سالته مگخ
جدا شو
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
50 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
