وقتی دخترای ۱۶ ساله همسن خودمو میبینم اینقدر خوشحال و سر زنده اونجوری ک دلشون میخاد لباس میپوشن ولی من نه از بس تو خانواده ام توهین تحقیر شنیدم ک افسرده ام مامانم توقع داره مث ی پیرزن لباس بپوشیم رفتار کنیم همیشه ذوقمون رو کور کرده بخاطر هر چی ببخشمش ولی بخاطر کشتن احساساتم نمیبخشم
💔🙃
فقط بهمون یاد داده خفه شیم همین
منم نوجوونی نمیزاشت لباس میل خودم بپوشم ولی الان ۲۰ سالم شده همش تونیک کوتاه و شلوار مام و اینچیزا تنمه
سخت نگیر خودت مستقل میشی به یه ورت
خیلی ها تجربه کردن این شرایط رو
پدر و مادرمون بی نقص نبودن ماهم همینطور
لباس و تیپ و سرزندگی که هیچی حتی توی چیزای دیگه هم
حرف شنیدم مثلا شاکی میشدن که چرا معلم ازت تعریف میکنه ومیگه ریاضیت خوبه😐😂
چن سالته؟
نمیخوام اینو بگم ک ببخشی یا نه ولی همه ی سری مشکلات دارن خیلی از نوجوون ها الان همینجورین
همه چی به موقعش قشنگه.. منم همینطور هیچ وقت ازادی نذاشتمم برم تا سرکوچه الان که ازدواج کردم ازادم همش تو خونه تنهام شبو روز دیگه اون انرژی و شوق 16سالگی رو همون موقع گرفتن کور شد و دگ برنمیگرده
من هی الانشم که ازدواج کردم خانوادم دس از سرم برنمیدارن وقتی یه چی شوهرم میخره میپوشم بابام میگه این چیه پوشیدی دیکه نبینم
شاید ولی خیل هارو میبینم ابنجکر نیستم دوستم مامانش معلمه باباش کارمنده مامان اون ک معلمه یکم باید براش این چیزا مهم باشه ولی نه مانتو کوتاه میپوشه آرایش میکنه ولی من نه حتی بلد نیستم ی رژ بزنم چون ی بار ی خط چشم کشیدم مامانم قشنگ زد تو ذوقم ی لبخند زدم گفت عین منگلا میخندی
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
56 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
58 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
