داشتم به این فکر میکردم که چیشد که ما آدما اینقدر دل سنگ شدیم و پشت همدیگه رو خالی کردیم...
وقتی خودمون به هم رحم نمیکنیم انتظار داریم زندگیامون گل و بلبل باشه؟!
از گرونی و هزارتااا چیز دیگه می نالیم اما پاش بیفته خودمون گردن همدیگه رو خورد میکنیم و فقط فکر منافع خودمونیم...
نمیدونم چرا یادمون میره دنیا گرده و قانون طبیعت میگه هرکاری کنی به خودت بر می گرده که اگه این توی یادمون می موند شاید لاقل یکم از بی رحمی و سنگدلی و ظلم خیلیا کم میشد
فقط خواستم بگم بیاین هوای همدیگه رو داشته باشیم
دنیا خیلیی نامرده و به سرعت برق و باد تموم میشه و تنها چیزی که ازمون می مونه خاطره خوب و خوبی هامونه...