امروز پسرمو بردم برای چکاب دیذم جلوی درب مطبش عکسشو زدن انقدر گریه کردم اون یکی پسرمم پیشش میبردم رو دستش نبود خیلی حیف شد😩
سری آخر بهم میگفت خیلی شبیه خواهر زادمی اونم خیلی دوست تو هم دوست دارن
حیف شد
بیچاره ما که نداریمش دیگه
🙂
ایشون رو نمی شناسم
ولی خوش به سعادتشون که از خودشون نام و خاطره نیک باقی گذاشتن اونم در کسوت یه پزشک
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد...
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
23 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
25 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
