الهی بحق حضرت زینب کبری سلام الله علیها عجل لولیک الفرج

تا نیایی گره از کار جهان وانشود

الهی امین التماس دعا 

یه عمر الکی گذشت تازه دارم امامم عزیزمو میشناسم

اي اميد آخرين فاطمه

اي نگار دلنشين فاطمه

کي بگيري انتقام فاطمه

پرکني عالم زنام فاطمه

فاطمه آن علت کل وجود

منتظر باشد به آن روي کبود

کي ز رويش رنگ نيلي مي بري

کي زدلها داغ سيلي مي بري

آوري کي بهر آن مادر دوا

کي دهي بشکسته پهلو را شفا

مادرت غم ديده و دل بيقرار

مي کشد بهر ظهورت انتظار

قد کمان جويد تو را آن مام پاک

گرچه جسم اطهرش غلتد بخاک

عالم هستي فداي خال تو

فاطمه در کوچه ها دنبال تو

شیعیان رسم تشیّع این نبود            

باید این زنگار غفلت را زدود

شیعه ای؟ سنگین چرا گوشّت شده؟   

 عهد و پیمانت فراموشت شده

در ازل با او تو پیمان بسته ای                

پس چرا پیمان خود بشکسته ای

شیعه مولای خودت را یاد کن                   

از غم هجران او فریاد کن

هیچ دانی حال مولا چون بّود                      

دیده اش گریان و قلبش خون بوّد

هیچ می دانی که قلبش خسته است        

پشت او از بار غم بشکسته است

از پس پرده نمی آید برون                   

دوستانش اندک و دشمن فزون

او که ارباب تمام عالم است               

من بمیرم سر به زانوی غم است

او که از سوی خدا حجت بوّد                        

رهسپار وادی غربت بوّد

گرچه موعود تمام انبیاست،                     

افتخار انبیا و اولیاست،

لیک اکنون ساکن صحرا شده                     

بی کس و بی یاور و تنها شده

داغدار زینب کبرا بود                              

اشکبار غصه ی زهرا بود

مانده خون جدّ او بی انتقام                   

ذوالفقارش هم کماکان در نیام

هیچ معصومی چنین مضطر نگشت             

همچو مهدی دیدگانش تر نگشت

این بلا را هیچ پیغمبر ندید                          

این مصیبت را فقط مهدی خرید

مهدی زهرا حسینی دیگرست             

آخرین معصوم نسل حیدر است

غیبت او کربلایی دیگر است            

بهر شیعه ابتلایی دیگر است

کلّ عرض کربلا یعنی همین             

خالی از حجت نمی ماند زمین!

شیعان « هل من معین » آید به گوش        

بشنوید ای حق پرستان این سروش

کیست مهدی را کنون یاری کند                 

از امام خود طرفداری کند

کو بُریر و کو زهیر و کو حبیب                       

تا نماند مهدی زهرا غریب

کو ابوفاضل علمدار شهید                           

سیصد و اندی صحابی رشید

عون و جعفر، اهل ولا و درد، کیست؟          

اندر این وادی غربت، مرد کیست؟

صبح عاشوراست، دین باور شوید                

بر امام عصر خود، یاور شوید

اسب های رزمتان را زین کنید                   

کوچه های شهر را آذین کنید

می رسد از  ره ولیّ کردگار                        

وارث حیدر، به دستش ذوالفقار