۲۳ هفته باردار بودم بچم و از دست دادم دارم میمیرم

عزیزم خدا به دلت صبر بده. منم اولی رو سقط کردم. انشالله بعدن چند ماه دوباره باردار میشی بچه ت به دنیا میاد دیگه اینقدر غصه نمی‌خوری. خونه نمون خودتو  مشغول کن 

من توی هفته های پایین سه تا سقط داشتم اصلا رنجی که من کشیدم قابل مقایسه با تو نیست ولی میتونم مدعی باشم کمی میتونم درکت کنم ، حرفم رو از زاویه دید کسی بخون که بوی رنجی که کشیدی به بینی ش خورده ، اون بچه برای تو یه سرمایه ست یه بچه بی گناه دم در بهشت داری که تا وقتی تو وارد بهشت نشی وارد بهشت نمیشه و شفاعتت رو می‌کنه اون خوشحاله باور کن اینو ، قرار نیست ما همینجا بمونیم و تموم بشیم 

این مسیر رو باید بریم و همه مون برسیم به همون جایی که بچه ت هست 

ولی تصور کن اگر به دنیا میومد و بچه صالحی نبود چی ؟ 

اگر دشمن امام زمان میشد چی ؟ اگر قاتل میشد چی ؟ اگر بچه ای میشد که خودت آرزوی مرگش رو میکردی چی؟ 

ما خیلی چیزای پشت پرده رو نمی‌دونیم ولی به صلاح مونه

یه زمانی من میخواستم سوار ماشین بین شهری بشم پولشو دادم روی صندلی هم نشستم ولی شرایط منفی ای پیش اومد که پیاده شدم و بابت اینکه نتونستم به موقع برسم کلی خسارت خوردم و ناراحت بودم 

همون شب توی اخبار استانی همون تاکسی و همون پلاک رو نشون دادن که تصادف کرده و راننده و سرنشین جلویی درجا فوت شدن 

اگر توی اخبار استانی نشون نمی‌دادن باور کن هنوزم از اینکه چرا اون شرایط بد پیش اومد که مجبور بشم از ماشین پیاده بشم باعث رنجم میشد 

گاهی اوقات همه چیز به سمتی می‌ره که حقایق پشت پرده رو بفهمیم

ولی خیلی اوقات هم همچین شرایطی پیش نمیاد و هی توی ذهنمون دنبال چرا میگردیم ، این چراهای بی پاسخ آدم رو رنج میدن از فکر چرا بیا بیرون و به خواست خدا اعتماد کن و بهش پناه ببر ، خدا بهتر از ما می‌دونه و از همه رنج ها و درد های ما بزرگتره 

حال دلتو میفهمم.همه ماها روزای سختی تو زندگی هامون داشتیم اما هیچ سختی سخت تر از غم از دست دادن فرزند نیست.ان شاءالله خدا خودش به دلت آرامش بده و بهترین ها رو تو زندگیت رقم بزنه.اینو بذار به حساب امتحان الهی.

وا آخه دلسوزتر از مادر برا بچه تو دنیا کسی هست !!!!! 

ترس نداره. من چند ماه اصلاح سبک‌کردم. ورزش میکردم، پیاده روی، شبا زود می‌خوابیدم. سالاد و سبزیجات بیشتر می‌خوردم. فکرتو آزاد کن. 

ان شاءالله خدا بهت صبرشو میده. شما هنوز جوون هستید ان شاءالله که از این به بعد اتفاقات خوبی برات رقم میخوره

میبینیش حتما شک نکن خدا برای بچه ت مهربان تر از تو هست خدا ذره ای از محبت خودش رو توی دل مادر نسبت به بچه می‌ذاره این عشقی که داری به بچه ت فقط ذره ای از عشقی هست که بچه ت می‌تونه دریافت کنه دخترت الان پیش خدا از عشق تمام و کمال بهره می‌بره 

اونی که حالش بده تویی نه دخترت ،  الان تو نیاز داری سوگواری و گریه کنی

باز هم بهت توصیه میکنم تنها بری سر قبرش و گریه کنی 

تو نیاز داری به تخلیه کامل روان خودت الان احتمالا بخاطر پسرت و همسرت نمیتونی برون ریزی کافی داشته باشی و خب این ممکنه برات باقی بمونه با ترست روبرو بشی زودتر میتونی به پذیرش برسی 

انشالله که خدا بهت ارامش بده خواهرگلم. خدا گل پسرتو برات نگهداره. سعی کن باهاش بیرون بری. پارک یا کلاسی می‌ره . 

الهی بمیرم برای دلت. با این پستت گریه کردم  

متاسفم خدابهت صبربده انشالا

حساسیت به غذایی چیزی نداشتی؟؟ که اون روزها خورده باشی؟