یا دانشجوی کارشن حقوقی
یا هنوز وکیل نشدی
یا کلا پرونده نخوندی تا حالا
من دکترای حقوق تجارت دارم و وکیلم.
اولا فرمودید با درخواست طلاق از طرف زن به هیچ عنوان دین مهریه از بین نمی‌ره این اولین اشتباهی که بهش عنوان قانون رو دادید.
دوما درسته که طلاق در نظام حقوقی ما ایقاعه و صرفا از جانب مرد امکان پذیره اما این چه ربطی به مهریه داره؟
حتی در زمان دادرسی پرونده مهریه به زن تعلق می‌گیره!
حرفتون اینه زن در قبال طلاق مهریه‌اش رو باید ببخشه.
ولی بایدی وجود نداره و خیلی وقت‌ها حکم طلاق از جانب قاضی صادر میشه.
وکیل نیستم ولی دانشجوی دکترای حقوق خصوصیم .بایدی وجود ندارع ولی چند تا پرونده بوده که به نفع این کیس ها تموم شده؟ چرا امید الکی بدیم به آدمی که نمی‌خواد چشماشو باز کنه؟ موضوع این خانم فقط بچه دار شدن از همچین مردیه.منم حقوقی باهاش بحث نکردم خواهرانه ترسوندمش تا بفهمه با کی طرفه
سلام عزیزم❤️
بله یه مدت بسیار درگیر کار بودم.
مهریه بعد از فوت شوهر در صورت درخواست زن از ماترک کسر میشه.(دقیقا بعد از دریافت گواهی فوت و حال شدن دیون متوفی که مهریه مقدم بر همه‌ی دیونه)
اما زن فقط می‌تونه مهریه رو از ماترک و اموال شوهر بگیره.
خانواده‌‌ی مرد تعهدی در قبال مهریه ندارن.
خب پس چیکار کنم توافق هم دلم نمیاد ...تا الان هم کلی از حق خودم کوتاه اومدم و عمر و وقتم تلف شده... الان دیگه مث قبل نه میتونم راحت ازدواج مجدد فکر کنم و نه مثل گذشته خواستگار داشته باشم پس اگه مهرمو ببخشم دیگه واقعا همه جوره باختم
اگر خواهرانه بوده اوکی
ولی حقوقی نه تنها مبنا نداره بلکه اگر به یک وکیل بگی می‌خنده بهتون.
چندتا پرونده بوده که به نفع این کیس تموم شده؟
کیس به یک پرونده اطلاق میشه عزیزم.
نه به چند پرونده.
ترجیح می‌دم این گفتگو رو ادامه ندم.
باور کن دوسال رفتم دانشگاه ، کلاس ، حتی مسافرت با پدرومادرم ....چون نمیزاره به کس دیگه برم و....خلاصههرکار بگی کردم ...اصلا چنین آدمی نیست ...و تغییری نکرد خودشم همش میگه من قابل تغییر نیستم به هیچ وجه
عزیزم اگه میدونی شرایط ازدواج مجدد و خوب نداری و شوهرت از لحاظ های دیگه غیر بچه دار شدن خوبه بیخیال شو بنظرم
میبینی زندگیت را فدای بچه میکنی آخرش یا شوهر خوبی گیرت نمیاد ویا بچه ات هم توی محیط بدی بزرگ میشه و اونطوری که میخوای نمیشه
من یه مدتی حس میکنم از همه چی محروم شدم....نه بچه ای ...نه رفت و آمد با خانواده ها....نه مسافرتی....نه اشتراکی.....فقط ی دوست داشتن که وقتی به کارهاش فکر میکنم دلزده و متنفر میشم ... و بعدم دلخوری _تنش و ....ایجاد میشه....اصلا حس میکنم زندگی نمی کنم...مث مرده ی متحرک
