برای من که بخشی از نوستالژیامه سال هفتاد و هفت بود دختر عمم فرکانسشو بهم داد اون موقع اینترنت مثل الان تو دسترس همه نبود مثل الان نبود که تمام دنیا با نت به هم متصل باشه شبکه های ماهواره فارسی زبان ایرانو پوشش نمیدادن داشتن ماهواره توی خونه یه جور تابو بود چیزای که ازون ور میود نهایتش یه سری فیلم بود و موسیقی فیلما هم نه زیر نویس داشتن نه دوبله دیگه هر چی خودمون میفهمیدیم اون موقع روز هفتم برنامه ای بود که میتونستیم از طریقش بفهمیم اون ور چه خبره تو کشورای مختلف میرفتن با ادمای وختلف مصاحبه میکردن از فستیوالا گزارش میدادن با سلبریتیای اون دوره صحبت میکردن اون موقع گروه بک استیریت بویز خیلی رو بورس بود مثل بی تی اس الان برای دهه هشتادیا خبرای بک استیریت بویز رو میزاشتن و آهنگای جدیدشون خبر ازدواج ویکتوریا خواننده گروه اسپایس گرلز با دیوید بکام که کراش دخترای دهه شصت بودو هم توی همین برنامه گفتن خبر بازگشت گوگوش فوت فردین دیگه برنامه سال دوهزار و .... اینا برای ما که نو جوون بودبم خیلی هیجان انگیز بود