سلام من یه پسرم و ۱۹ سالمه
مادرم همیشه از دورانی که تقریبا یادمه همه چیزم رو چک میکنه اینجوریه که حتی اگر برای لحظه ای خواب باشم و اتاقم رو ترک کنم مشغول به زیر و رو کردن تمام وسایل و سوراخ سنبه های اتاقم میشه و بابت هر چیزی که ببینه گیر میده یا توضیحات می‌خواد و هیچوقت نتونستم بفهمم دنبال چه چیزی میگرده یا می‌خواد چی ازم پیدا کنه (چند وقت پیش از یکی از وسایلم چون نمیدونست چیه عکس گرفته بود و برای دخترخالم ارسال کرده بود و پرسیده بود شما میدونید این چیه؟و اونام این قضیه رو مستقیم به من گفتن و این جدی آزارم میده)و زمانی که چیزی بهم اضافه شه همیشه می‌خواد بدونه کی خریدم چرا خریدم چرا اجازه نگرفتم خریدم در صورتی که همش رو با هزینه های خودم میخرم و زمانی هم که سعی میکنم خبر بدم همیشه بحث و دعواس که نه نمیخواد بخری یا نمیخواد بری یا هر چیز دیگه ای (شاید فکر کنید چیزای زیادی دارم و کارای زیادی میکنم اما درباره اونم باید بگم که نه اصا اینطور نیس🥲)و درباره هر چیزی که توضیح بهش بدم هیچقوت باورم نمیکنه و با اینکه میدونه هیچوقت حتی بهش دروغ هم نمیگم و همیشه به همه نسبت به همه آدم بی اعتماد و پارانویدیه
با بازم شاید از خودتون بپرسید ۱۹سالته الان دیگه اصا نباید خونه پدر و مادرت زندگی کنی چرا هنوز اینجایی، اینجا موندم هنوز هم ایده و فشار مادرمه ،سال گذشته دانشگاه پرستاری قبول شدم اما معتقد بود پرستاری رشته مناسبی برای پسرا نیست(این قضیه رو بیشتر با خنده بیان میکرد جوری که یه شوخی در نظر بگیریمش) و بهتره که سال بعد دوباره آزمون بدم و رشته بهتری بیارم
و شاید بازم بگید پس تو این قضیه پدرت کجاس و بازم نه من نه مادرم هیچقوت چیزی رو باهاش درمیون نمیزاریم در این باره چون اگر من بگم اینجوریه که خب مادره دیگه نگران میشه برات
خوشحال میشم اگر ایده براش دارید بهم بدید یا اگر هیچ توضیحی برای این قضیه وجود داره که لااقل بتونم نو ذهنم درست باهاش کنار بیام که چخبره و دلیلش چیه :))
