من تا جایی که یادم میاد از بچگی خیلی پرانرژی بودم کنی هم پرحرف مثلا تو مدرسه تا چند سال اول خیلی بهم خوش میگذشت میگفتیم میخدیدیم با بچه ها ولی بعدش انقدر زدن تو سرمون که باید ساکت باشید خانم باشید فلان باشید
تبدیل شدم به یه آدم کم حرف و درون گرا که انگار تو ناخودآگاهم حک شده حرف زدن بده، بلند خندیدن بده و چیزای دیگه الان حتی با دوستای صمیمیم هم زیاد حرف نمیزنم
لعنت به اون سیستم آموزشی ...
هر وقت یاد مدرسه میفتم عصبانی میشم
لعنت..
👍🏻
منم تا آخر عمر از مدرسه حالم بهم میخوره
منم همینطور
برای من همه چیز از معلم کلاس دوممون شروع شد ..
خیلی بده
برعکس من خجالتی بودم و آروم و خیلی درون‌گرا
تبدیل شدم به یک ادم شیطون و میانگرا😁
در واقع دوران مدرسه بد نبود
اون مدرسه ای که انتخاب کرده بودن اون منطقه و اون معلم باعثش شد ..
چون چندین سال بعدش دوران دبیرستان یکی از بهترین مدارس شهرمون بودم فرق مدرسه خوب و بد رو متوجه شدم که زمین تا آسمون بود
منم استرسی شدم
الان روی صندلی میشینم همش پام رو تکون میدم
سیستم اموزش پرورش ما خیلی اشتباهه
من بعضی جاهادرونگراهام بعضی جاهابرونگرا. البته بیشترمواقع درونگرام
من عاشق مدرسه بودم خب حق بده وقت درس نمیشه خندید و سر به هوا بود هر چند بازم معلم باید یه شوخی چیزی بکنه ولی انتراکت میترکوندیم
