ت روستا زندگی میکنم صبح تا شب تدخونم تنهام با مادرم ی..دیروز رفتم بیرون روستا با دخترا دوری بزنم بعد چندین ماه ...اومدم خونه آبجی بزرگم ناتنی وحشتناک نگام میکرد انگاری چیکار کردم ..وقتی بیرون بودم بچه هاشو فرستاده بود مارو دید بزنند
خدایا از این زندگی نفرت دارم می‌خوام بمیرم کاش دعام مستجاب کنی اینم زندگی مجردی ..اونم از ازدواجم ک قرار با آدم های صد هزار بار از خانواده ام تععصبی تر هستن 😔🖤🖤
برا ی ساعت رفتم بیرون
گوه کن دهن ایجی ناتنیت به اون چه ربطی داره
روز میشه این شب
تموم میشه این درد
صبر داشته باش
می‌دونم اوضاع همینه ابحیم عقده ی ..ولی مادرم بند خدا نخواست قسمتش این بود زمان قدیم بزرو دانش ..مادرم ی روز خوش ندبد تا یادمه فقط جنگ دعوا بود ...ت این زندگی هرچی بابام داشت مال اونا بود ما تسلیم بودیم هیچی نمیگفتیم ...چون میگفتم تقدیر سرنوشت ما بد بود
ولی گناهی نداشتیم ...خواهر مادرش خیلی در حقم ظلم کردن ...قسم خوردم هیچ وقت نمبخشمشون ...تا آخر عمرم
از خدا می‌خوام همین دنیا حق منو بگیره
