خیلی منفی فکر میکنم
مثلا بخوام ازحقم دفاع کنم میگم ولش کن نمیخواد ارزش نداره یا میگم اگه دلش شکست چی
اینطوری بگم باهام بدمیشه
از دعواهم به شدت میترسم از اینکه کم بیارم
مثلا خونه عمه م عیددیدنی رفتیم به همه عیدی داد به من یادش رفت
منم دیگه روم نشد بهش بگم ندادی
درصورتی که بچه هاش سریع از بابام عیدی گرفتن قبل اینکه خونمون بیان عیدی عیدی میکردن
منم همینم
خیلی بده
بهش حرفتو بزن و اگر جواب داد
دیگه جوابی نده و با چشات فوشش بده 🦦
عیب نداره پبش میاد یه دفعه ی مهمونی بزرگ بودیم میزبان یادش رفت برای یکی از مهمونا فاشق بذاره بنده خدام روش نشد بگه گریش گرفت ( پریود بود 😉) الان یادش میفته خندش مبگیره مثالی که زدی حق نمیشه بهش گفت یه جوری بیشتر لطفه همونطور که پدرت بخواد نده نمیده کسی هم ایراد بگیره خودشو سبک میکنه
وای انقدر مسائل مهم تر هست خودتو اسیر مسائل کوچیک نکن که انرژیت برای مهما بمونه سر هر چیز آدم بخواد غصه بخوره ته عمرش همش حسرت میخوره فک کن اگر میگفتی چقدر ممکن بود همه راجع بهت بد فکر کنن بگن وای جقدر محتاج عیدی بود چقدر شانت میومد پایین کار درستو کردی خودتو سرزنش نکن
آفرین تو عزت نفس داری
